Industriëlen klagen over een gebrek aan intermediair personeel
Industriëlen zeggen dat ze geen machinisten en lassers kunnen vinden, aannemers zoeken stukadoors en schilders, terwijl kleermakers en timmerlieden geen leerlingen kunnen vinden.
Met ongeveer 3 miljoen mensen werkloos in Türkiye is het tekort aan geschoolde en intermediaire arbeidskrachten volgens werkgevers een bedreiging voor de productie geworden.
Op veel gebieden, waar jongeren vanwege de salarissen en werktijden niet de voorkeur aan geven, zijn bedrijven wanhopig op zoek naar gekwalificeerd personeel, maar kunnen ze dit niet vinden. Dit is het geval in vrijwel elke sector, van productie tot bouw en toerisme, van kleermakerij tot timmerwerk, en zelfs in gespecialiseerde afdelingen van supermarkten zoals slagers, delicatessenzaken en groentewinkels. Vertegenwoordigers van de sector zeggen dat ze “geen mensen kunnen vinden om in de fabriek of op het land te werken.”
Volgens Erdal Bahçıvan, voorzitter van de Istanbul Chamber of Industry (ISO), begint het probleem van het niet kunnen vinden van gekwalificeerd personeel in de industrie het internationale concurrentievoordeel van Türkiye te belemmeren vanwege het gebrek aan capaciteitsverhogingen in de productie en de onzekerheid over de deadlines.
Faruk Güzeldere, vice-president van de Turkse Retailers’ Association (TPF), zei dat ze met 20 procent minder capaciteit werken omdat ze geen gekwalificeerd personeel kunnen vinden.
“In Istanbul bedraagt het aandeel van de productiesector in de sectoren met arbeidsaanbodproblemen 43,2 procent. Dit toont aan dat er behoefte is aan geschoolde arbeidskrachten in alle sectoren van de industrie”, aldus Bahçıvan.
Volgens Bahçıvan is de groep ‘fabrieks- en machine-operators en monteurs’ de belangrijkste beroepsgroep die in het hele land geen gekwalificeerde arbeidskrachten kan vinden. Deze beroepsgroep is met 31,3 procent in de maakindustrie het gebied waar het de grootste moeite heeft om gekwalificeerd personeel te vinden.
“We kunnen zeggen dat het probleem van het niet kunnen vinden van gekwalificeerd personeel in de industrie een obstakel is voor het vergroten van de productiecapaciteit, de onzekerheid over deadlines en het internationale concurrentievoordeel en het ontwikkelingsniveau van ons land.”
Turan Aydoğdu, voorzitter van de Istanbul Chamber of Tailors, maakt zich ook zorgen over de continuïteit van het kleermakersvak.
“De jongste kleermaker is 50 jaar oud”, zei hij.
“Er zijn er die tussen de 30 en 40 jaar oud zijn, maar die komen uit de kledingindustrie en doen alleen maar aanpassingen. Er zijn geen jongeren die vanuit de kern opgroeien en een naald vasthouden. Over tien jaar zijn er geen kleermakers meer die knopen naaien. Wij zijn de laatste generatie kleermakers.”
Mustafa Gültepe, voorzitter van de Turkse Exporteursvergadering (TİM), wees erop dat het grote aantal universiteiten problemen veroorzaakt bij het aanbod van middelbaar personeel.
“Ongeveer 7 miljoen studenten studeren aan meer dan 200 universiteiten”, zei hij. “Deze kinderen willen graag afstuderen, terwijl de sectoren op zoek zijn naar jongeren.”
Gültepe drong aan op de reorganisatie van het onderwijssysteem in het land.
“Ik denk dat we het aantal middelbare scholen voor beroepsonderwijs en technische scholen moeten vergroten, de universitaire quota moeten verlagen, de cijfers en de succesrangschikking moeten verhogen”, zei hij.
“Samen moeten we praktijken ontwikkelen die jongeren naar beroepsscholen leiden. In deze context zou iedereen radicale beslissingen moeten nemen.”
