Rechtbank bevestigt plagiaat in roman van bekende Turkse auteur

Een rechtbank heeft de bekende Turkse auteur Elif Şafak en Doğan Publishing veroordeeld tot het betalen van in totaal 252.000 Turkse lira ($8.320) aan schadevergoeding aan Mine Kırıkkınat voor het kopiëren van haar werk.

De zaak werd aan het licht gebracht door de Turkse auteur Kırıkkanat, wiens werk ‘Fly Palace’ door Şafak werd gekopieerd in haar ‘Flea Palace’.

Şafak, een veelgeprezen Turkse auteur wiens boeken in meer dan 50 talen zijn vertaald, heeft met haar roman ‘Love’ uit 2009 de titel van auteur met het snelste en best verkochte werk in de geschiedenis van de Turkse literatuur.

De rechtbank bevestigde op 23 januari dat Şafak plagiaat had gepleegd en veroordeelde zowel de auteur als de uitgever, Doğan Publishing, om in totaal 252.000 lira aan schadevergoeding te betalen aan Kırıkkınat.

De rechtbank benadrukte dat de overeenkomsten tussen de werken van Şafak en Kırıkkanat, inclusief de titel, de verhalende structuur, de personages, de setting en de chronologische en thematische samenhang, “verder gingen dan louter inspiratie en het niveau van plagiaat bereikten.”

Als de beslissing van de rechtbank, die een beroep toestaat, definitief wordt gemaakt, zal de herdruk van Şafaks “Flea Palace” worden verboden, zullen bestaande exemplaren op de markt worden teruggeroepen en zal de gedetailleerde motivering van de beslissing worden gepubliceerd in een van de topwinkels. drie kranten met de hoogste oplage.

Aan de andere kant verwierp Doğan Publishing het plagiaatvonnis en beweerde dat het deskundigenrapport overeenkomsten identificeerde in plaats van plagiaat.

Ze voerden aan dat het baseren van de beslissing op ‘woordovereenkomsten’ een ernstige bedreiging vormt voor de Turkse literatuur en kunst.

“Woorden en thema’s als ‘straat’, ‘kat’, ‘appartement’ of ‘vuilnis’ zijn niet het monopolie van wie dan ook. Anders kan elke woordovereenkomst en thematische gelijkenis gemakkelijk worden gebruikt als onderwerp van een rechtszaak. Wij veroordelen dit besluit, dat is genomen zonder rekening te houden met de aard van de literatuur, de horizon van creativiteit en de vrijheid van denken, namens de literatuur”, aldus de verklaring.