Nieuwe trend in tv-series kan de dialoog bevorderen, zeggen onderzoekers
Een nieuwe trend raast door de Turkse televisie, nu shows steeds vaker het kruispunt van seculiere en religieuze groepen weergeven, wat volgens onderzoekers als een potentiële brug dient voor dialoog tussen verschillende segmenten van de samenleving.
Recente series onderzoeken het naast elkaar bestaan van diverse maatschappelijke groepen en hun interacties, waarbij sommige verhalen tot doel hebben vooroordelen te doorbreken, terwijl andere een sterkere polarisatie weerspiegelen.
Tijdens een evenement in Istanbul ontleedde Petra de Bruijn, een professor aan de Universiteit Leiden gespecialiseerd in Turkse literatuur en televisiedrama, de weergave van secularisme en religie in drie series die werden uitgezonden op Netflix, de staatszender TRT en een particuliere omroep.
Ze benadrukte de recente toename van op vroomheid gerichte tv-series en schreef deze toe aan evoluerende trends binnen de televisie-industrie. “Er zijn bepaalde modes in de serie”, vertelde ze aan Hürriyet Daily News.
Terwijl voorgaande periodes werden gedomineerd door series over buurtcultuur, speciale politiekorpsen of historische figuren, neigt de huidige trend naar verhalen over secularisme en religie, aldus De Brujin.
“Ze zijn populair, wat betekent dat ze hoge kijkcijfers krijgen, wat het onderwerp interessant maakt voor productiebedrijven om in te investeren, en daarmee een discussie oproepen in de samenleving”, zei ze.
De recente verschuiving naar verhalen over vroomheid staat in contrast met eerdere series waarin contrasten werden afgebeeld zoals traditioneel versus modern, waarbij het publiek doorgaans één kant steunde, geleid door het verhaal, aldus Aylin Dağsalgüler, een academicus van de Bilgi Universiteit van Istanbul die aan het onderzoek heeft bijgedragen.
In recente series mogen kijkers echter verschillende standpunten innemen, zei ze.
De Bruijn benadrukte ook dat deze series geen bepaalde groep als inherent goed of slecht categoriseren. “(De serie) benadrukt eerder de dialoog tussen de groepen die zou moeten plaatsvinden”, zei ze.
Dağsalgüler herhaalde het belang van deze afbeeldingen en voerde aan dat het niet realistisch was dat deze kwesties tot nu toe niet in zo'n grote mate op het scherm waren verschenen.
‘Omdat we willen dat de verhalen van ons zijn en beïnvloed worden door wat er in de samenleving gebeurt’, zei ze.
“In plaats van te kijken naar de intriges van mannen en vrouwen die in herenhuizen aan het water wonen en van en naar conglomeraten gaan zonder te weten wat ze voor de kost doen, vind ik het belangrijk dat andere verhalen die bij de samenleving horen een plek op het tv-scherm krijgen.”
De academicus is ook van mening dat deze series waardevol zijn voor kijkers om “hun eigen klasse te confronteren en zich in te leven in anderen.”
