Het bosbouwteam probeert verbrande Muğla-landen te transformeren

Het bosbouwteam probeert verbrande Muğla-landen te transformeren

Een groep bosarbeiders verblijft in tenten en geïmproviseerde onderkomens in de verschroeide gebieden in de noordwestelijke provincie Muğla, waar 60.000 hectare bosland door de zomerbranden in de as is gelegd, met als doel de verbrande bomen te kappen en de herbebossing van de verbrande gronden.

Het directoraat-generaal Bosbouw heeft maatregelen genomen om het verschroeide bosgebied in Muğla snel te herbebossen door toezicht te houden op het kappen van de verbrande bomen. Deze verkoolde bomen worden door gespecialiseerde houtbewerkers vakkundig omgezet in boomstammen. Vervolgens worden de vrijgemaakte gebieden voorbereid voor het planten van nieuwe jonge boompjes.

Bosarbeiders uit de zuidelijke provincie Mersin hebben de uitdagende taak gekregen om de bomen in de verschroeide gebieden van Muğla te kappen. Ze verblijven in de geïmproviseerde kampen en sloppenwijken die in deze verbrande gebieden zijn opgezet en zwoegen onder zware omstandigheden, waarbij ze maandenlang een semi-nomadisch bestaan ​​leiden terwijl ze hun taken uitvoeren.

Kenan Biçer, die al maanden leiding geeft aan het team dat boomkapoperaties in de regio uitvoert, merkte op dat ze vanwege de hoge risico’s moeite hebben om werknemers te vinden, ondanks het feit dat ze een dagloon van 1.200 Turkse lira bieden.

“Werken in de verbrande gebieden is ongelooflijk veeleisend. Er zijn momenten waarop we moeite hebben met ademhalen. Bovendien kunnen er tijdens het vellen van bomen ongelukken gebeuren. Het is dus een uitdaging om ervaren mensen voor deze klus te vinden. We doen dit werk al voor Nadat de boom is gekapt, gaan we over tot het strippen en met behulp van een tractor naar het verzamelpunt vervoeren. Al deze processen vergen de grootst mogelijke aandacht, omdat de kleinste fout levensbedreigend kan zijn. De bosbouwteams geven regelmatig veiligheidstrainingen.” legde Biçer uit.

İlker Deniz, die een boomsnijmachine gebruikt om de verbrande bomen te vellen, benadrukte dat de meest risicovolle taak wordt uitgevoerd door de boomhakker.

“Ondanks het gebruik van speciale beschermingsmiddelen moeten we uiterst voorzichtig zijn. Tijdens het kapproces moeten we de aanwezige arbeiders in het gebied luid waarschuwen. Ik roep de hele dag door om aan te geven wanneer er een boom is geveld. Ik werk met een team, en samen verdienen we 100.000 Turkse lira’s per maand. Ons werk is riskant, maar de compensatie is aanzienlijk. Ik laat tranen vallen tijdens het kappen van de verbrande bomen. Ik ben enorm blij omdat ik weet dat onze inspanningen zullen bijdragen aan de herbebossing van de gebieden die we hebben gewist.”