Een eeuwenoud beroep, antiekhandel

İZMİR

De Antique Dealers Bazaar, geopend in de historische Kemeraltı Bazaar van Izmir, neemt bezoekers mee op een reis door de tijd. Erkan Sert is een van de dealers op de bazaar die al 25 jaar antieke en nostalgische verzamelproducten in zijn winkel verkoopt.

Sert, die de antieke voorwerpen soms bij toeval en soms door ze te achtervolgen vindt, stelt de zeldzaamste stukken in zijn winkel tentoon.

Sert zei dat hij in zijn jeugd geen eigen bezittingen had omdat hij in een arm gezin was geboren, en daarom hield hij ervan om met oude en vintage voorwerpen om te gaan.

“Het afval van andere mensen is onze bron van bestaan. Als je dit werk echt leuk vindt, kun je het doen. Dit is een spannende, leuke en avontuurlijke baan. In eerste instantie wil je de objecten die je hebt niet verkopen, maar na een bepaalde tijd en wanneer je een professional wordt, is er geen object dat je niet kunt verkopen. Sommige voorwerpen hebben sentimentele waarde. Natuurlijk zijn er ook voorwerpen die ik voor mezelf houd’, zei hij.

Terwijl hij zijn professionele leven beschreef, verklaarde Sert dat hij bij toeval met de handel in antiek was begonnen. “Ik hielp een van mijn vrienden in zijn winkel en ik verkocht twee objecten. Toen ben ik onder zijn begeleiding de wereld van antiek binnengetreden. Er zijn verschillende manieren om voorwerpen te verkrijgen. De eerste hiervan zijn vlooienmarkten. Als we heel vroeg in de ochtend naar vlooienmarkten gaan, zien we mensen die ons zelfs voor zijn. Ook gaan sommige mensen naar pakhuizen of andere antiekwinkels. Ze brengen de voorwerpen naar ons toe en wij kopen degene die we leuk vinden. Een andere manier is dat huishoudelijke artikelen aan ons worden gegeven door de nabestaanden van overleden personen. Ze verkopen alle spullen in huis. We betalen ervoor en kiezen degenen die werken.

Een kroonkurk uit het Ottomaanse tijdperk

Sert verklaarde dat hij producten schonk aan musea die in de Egeïsche regio waren geopend en dat hij ze van tijd tot tijd adviseerde: “Ik heb bijgedragen aan veel museumcollecties, wat me veel plezier doet. We onthullen ook een soort geschiedenis. Wij dragen bij aan cultuur. Zo vond ik een porseleinen kroonkurk uit de Ottomaanse tijd. Het is een zeldzaam stuk. Als je een zeldzaam stuk vindt, negeren verzamelaars de economische omstandigheden en brengen ze offers om dat item te kopen. Een item moet zeldzaam zijn om als antiek te worden beschouwd. Het moet oud zijn, het moet zeldzaam zijn, het moet in goede staat verkeren. Nu al jagen verzamelaars op dergelijke stukken. We beschouwen niet elk oud item als antiek.”

Sert benadrukte dat er veel items in zijn winkel zijn en zei: “Er zijn zoveel items dat iedereen hier iets kan vinden. Soms is dit glas of porselein, soms speelgoed. Mensen vragen zich af hoe ik in zo’n menigte een object vind, maar nu is mijn systeem gesetteld. Als iemand me naar een object vraagt, vind ik het meteen in de winkel. Volgens sommige overtuigingen hebben oude spullen een negatief effect, maar dat denk ik niet. Het geeft een goed gevoel om na te denken over de geschiedenis van een object.”

Sert verklaarde dat de interesse van jonge mensen in nostalgische objecten met de tijd is toegenomen en zei: ‘Vijfentachtig procent van mijn bezoekers zijn jonge mensen. Vooral universiteitsstudenten zijn erg nieuwsgierig en goede verzamelaars. Oude dingen kunnen echter voor heel verschillende prijzen op internet worden verkocht. Mensen worden soms voor de gek gehouden. Zo kwamen er een man en een vrouw naar mijn winkel en vertelden me dat ze 400.000 lira moesten betalen voor een zakhorloge. Maar het zakhorloge in kwestie was een stuk dat normaal voor 850 lira verkocht kon worden. Sommige mensen die op internet een goedkoop horloge voor zulke hoge prijzen zien worden verkocht, denken dat ze soortgelijke producten ook voor die prijs kunnen verkopen, maar dit is niet het geval. De meeste prijzen op internet zijn overdreven.”