Coppola's langverwachte 'Megalopolis' verdeelt Cannes
Hollywood-titan Francis Ford Coppola keerde donderdag terug naar het filmfestival van Cannes om zijn enorm gehypte, wild experimentele en diep verdeeldheid zaaiende ‘Megalopolis’ te onthullen.
De aankomst van de 85-jarige regisseur op het wereldberoemde filmfestival – waar hij tientallen jaren eerder tweemaal de Gouden Palm in de wacht sleepte – was het uitzinnige gesprek op de terrasjes van de chique Cote d'Azur-stad.
Zou het epische project van 120 miljoen dollar dat hij zelf financierde en dat al zo'n veertig jaar aan de gang is, weer een meesterwerk zijn dat uit de chaos tevoorschijn komt, zoals 'Apocalypse Now' al die decennia geleden?
Of zou de film waarvoor Coppola een deel van zijn Californische wijndomein verkocht om er een chaotische puinhoop van te maken?
Een vroege persvertoning bijgewoond door AFP werd begroet met zowel joelend gejoel als enthousiast applaus.
In de eerste recensies prees Deadline 'een echt modern meesterwerk van het soort dat verontwaardigd is door zijn pure durf', maar The Guardian noemde de film 'opgeblazen, saai en verbijsterend oppervlakkig'.
The Hollywood Reporter zei dat de film “in ieder geval een verbluffend ambitieuze grote swing” was, terwijl The Times of London zich scheurde in zijn “spijkers langs het bord-optredens, woordsalade-dialogen en lelijke beelden”.
De filosofische en onconventionele film zal veel gewone kijkers zeker diep in de war brengen.
'Megalopolis' speelt zich af in New Rome, een parallelle en vervallen versie van het moderne New York vol bacchanale feesten, afbrokkelende oude beelden en een Madison Square Garden waar wagenrennen en Grieks-Romeinse worstelgevechten worden gehouden.
Adam Driver schittert als Caesar Catalina, een met cape ronddraaiende Nobelprijswinnende architect die vastbesloten is zijn schijnbaar magische krachten te gebruiken om de instortende stadsuitbreiding om te bouwen tot een utopische en futuristische Tuin van Eden.
In de weg staat Frank Cicero, gespeeld door Giancarlo Esposito (“Breaking Bad”), een ouderwetse burgemeester die zijn visionaire rivaal bitter benijdt.
De cast van het ensemble bestaat uit Aubrey Plaza als een sociaal klimmende journalist, Jon Voight als een megamiljardair-patriarch en Shia LaBeouf als een verwaande telg met een voorliefde voor populistische politiek.
'Profeten'
Coppola, een van Hollywood's meest gerespecteerde en gemythologiseerde regisseurs, werd op de rode loper van Croisette begroet met een grootse receptie die past bij een oude meester.
Met een strohoed en een wandelstok in de hand ging hij de bomvolle wereldpremière binnen – het populairste ticket van het festival – nadat hij een film van operaformaat had beloofd.
Toen de lichten gedimd werden, werd het al snel duidelijk dat “Megalopolis” zeker zijn meest ambitieuze film was.
Onlangs haalde hij een lijst met invloeden op, waaronder Voltaire, Plato, Shakespeare, Hitchcock, Kubrick, Kurosawa, “Mozes en de profeten er allemaal in gegooid”.
En inderdaad, de film zit boordevol eindeloze citaten en verwijzingen van de antieke klassiekers tot verlichtingsfilosofen en moderne romanschrijvers.
De dialoog varieert van modern Engels tot Shakespeare-verzen en zelfs Latijn, en het drama wordt afgewisseld met archiefbeelden variërend van de kosmos tot nazi-bijeenkomsten.
Op een zeer onorthodox moment komen de gebeurtenissen op het scherm in wisselwerking met die in het echte theater.
Hoewel Coppola sinds zijn hoogtijdagen in de jaren zeventig verschillende blindgangers heeft gecreëerd, geloven velen nog steeds in zijn genialiteit.
“Cannes is belangrijk voor hem en hij is belangrijk voor Cannes. Hij komt als kunstenaar”, zegt festivaldirecteur Thierry Fremaux.
'Sprookje'
“Megalopolis” is een van de 22 films die strijden om de Palme d'Or, en wordt geconfronteerd met een jury onder leiding van “Barbie”-regisseur Greta Gerwig, die op 25 mei hun oordeel bekend zal maken.
Ook op donderdag keerde de Britse regisseur Andrea Arnold terug naar Cannes met “Bird”, waarin een 12-jarig meisje wordt beschreven terwijl ze navigeert in een wereld van huiselijk geweld, tienerzwangerschappen en gebroken gezinnen.
Met vergelijkbare thema's als haar bekroonde “Fish Tank”, voegt “Bird” fantastische, metaforische en speelse elementen toe, waaronder een flamboyante wending van Barry Keoghan (“Saltburn”) als de jonge vader van het meisje.
Een dag eerder werd ‘Wild Diamond’ – ook over een kwetsbaar tienermeisje, maar deze keer wanhopig op zoek naar roem op sociale media en reality-tv – door filmtijdschrift Variety geprezen als ‘de komst van een grote filmmaker’ in de eerste Franse regisseur. Agathe Reidinger.
Er waren ook geweldige recensies voor “The Girl with the Needle”, een somber periodedrama over een fabrieksarbeider die wanhopig probeert een abortus te krijgen – met een moorddadige wending.
Er moet nog een biopic van Donald Trump verschijnen, “The Apprentice”, en nieuwe films van arthouse-favorieten David Cronenberg (“The Shrouds”) en de Italiaan Paolo Sorrentino (“Parthenope”).
Voormalig Palme d'Or-winnaar Jacques Audiard presenteert “Emilia Perez”, aangekondigd als een musical over een Mexicaanse kartelbaas die van geslacht verandert, met in de hoofdrol Selena Gomez.
