Activisten lanceren ‘Handdoekprotest’ om openbare stranden terug te winnen
Geïnspireerd door de “Handdoekbeweging” in Griekenland, die tot doel heeft te protesteren tegen betaalde diensten op openbare stranden, hebben activisten in de Turkse Egeïsche vakantiebestemming Çeşme hun handdoeken op de oevers van privéstranden gegooid om volledige toegang te eisen.
Een golf van protesten tegen willekeur – de illegale inbeslagname van kustgebieden – overspoelde het populaire Griekenland en trok de aandacht van inwoners en buitenlandse toeristen. De “Handdoekbeweging” die op het Griekse eiland Paros is gelanceerd, roept op tot het “schoonmaken” van openbare stranden die worden bezet door hebzuchtige eigenaren van strandbars en cafés.
Türkiye wordt, net als zijn buurman, ook zwaar gecommercialiseerd op tal van openbare stranden, van de Prinseneilanden van Istanbul tot de zuidelijke stad Kemer in Antalya.
Ondanks dat de Turkse grondwet het recht van burgers op vrije toegang tot openbare ruimtes zoals stranden beschermt, bezetten niet-gereguleerde bedrijven deze openbare stranden al jaren en vragen ze hoge toegangsprijzen.
De beweging om een einde te maken aan oneerlijke winsten, bezetting en commercialisering van openbare stranden verspreidde zich ook over Türkiye, terwijl in de westelijke provincie İzmir’s Çeşme-district, een van de meest populaire vakantiebestemmingen, activisten protesteerden door een faciliteit binnen te gaan die een openbaar strand. De activisten benadrukten dat “vrije toegang tot kustlijnen, stranden en de zee een grondwettelijk recht is”.
“In het buurland (Griekenland) zijn de stranden niet geblokkeerd met draadafscheidingen zoals bij ons. Wie wil, kan zonder te betalen naar binnen, maar bedrijven vragen geld voor diensten als ligbedden en parasols.
De Grieken begonnen de ‘Towel Movement’ omdat er geen plaats was om handdoeken op het zand te leggen, aangezien deze betaalde ligbedden overal waren. Ze hebben dus geluk vergeleken met ons. We kunnen zelfs de stranden niet betreden zonder de toegangsprijs te betalen’, zei advocaat Seher Gacar.
Gacar herinnerde aan het grondwettelijke recht op vrije toegang tot stranden en kusten en drong er bij zowel de centrale als de lokale overheden op aan toezichtsmechanismen te handhaven.
Ze verklaarde ook dat de timing van de protesten naast soortgelijke bewegingen in Griekenland moet worden gezien als een kans om het bewustzijn te vergroten en dit recht terug te eisen dat mensen in beide landen hebben maar niet volledig kunnen gebruiken.
Ahmet Güler, woordvoerder van het Çeşme Milieuplatform, wees erop dat de toegangsprijzen op stranden dit zomerseizoen exorbitant zijn geworden.
Hij benadrukte dat een gezin van vier personen dat tijd wil doorbrengen op een gewoon openbaar strand bijna een minimumloon moet opofferen.
Güler merkte ook op dat bedrijven niet alleen entree vragen, maar bezoekers ook dwingen om gebruik te maken van hun eet- en drinkgelegenheden, waarmee ze in wezen een minimale bestedingsvereiste vaststellen.
“Helaas, niet alleen in Çeşme maar aan alle kusten, proberen bedrijven geld van je te innen als je je voeten in het water steekt. Ze eisen tussen de 500 en 1.500 Turkse lira’s,” zei Güler.
“We willen dat deze beweging zich over heel Türkiye verspreidt. Mensen moeten hun kust beschermen en stoppen met deze trend.”
