Vrouwen gebruiken de economische crisis van Pakistan op de werkvloer

Vrouwen gebruiken de economische crisis in Pakistan op de werkvloer

Amina Sohail baant zich een weg door het drukke verkeer om haar volgende passagier op te pikken. Het gezicht van een vrouw op een motor trekt veel bekijks in de Pakistaanse miljoenenstad Karachi.

klasse=”cf”>

De 28-jarige is de eerste vrouw in haar familie die gaat werken, een patroon dat zich voordoet in stedelijke huishoudens die in Pakistan steeds meer onder financiële druk staan.

“Ik richt me niet op mensen, ik spreek niemand aan en reageer niet op getoeter, ik doe mijn werk”, aldus Sohail, die zich begin dit jaar aansloot bij een lokale taxidienst en vrouwen door de stoffige achterstraten van de stad vervoerde.

“Vroeger hadden we honger, maar nu kunnen we minstens twee tot drie maaltijden per dag eten”, voegde ze toe.

Het Zuid-Aziatische land verkeert in een vicieuze cirkel van politieke en economische crises en is voor de aflossing van zijn schulden afhankelijk van reddingsoperaties van het IMF en leningen van bevriende landen.

Langdurige inflatie heeft de prijs van basislevensmiddelen zoals tomaten met 100 procent omhoog geduwd. De elektriciteits- en gasrekeningen zijn met 300 procent gestegen vergeleken met juli vorig jaar.

Sohail hielp haar moeder met koken, schoonmaken en de verzorging van haar jongere broertjes en zusjes, totdat haar vader, de enige kostwinner van het gezin, ziek werd.

klasse=”cf”>

“De sfeer in huis was stressvol,” zei ze, met het gezin dat afhankelijk was van andere familieleden voor geld. “Toen dacht ik dat ik moest werken.”

“Mijn visie is veranderd. Ik zal openlijk werken, net als elke andere man, ongeacht wat anderen denken.”

Pakistan was in de jaren 80 het eerste moslimland dat werd geleid door een vrouwelijke premier. Vrouwelijke CEO’s sieren de machtslijsten van het tijdschrift Forbes en ze vormen nu de gelederen van de politie en het leger.

In een groot deel van de Pakistaanse samenleving geldt echter een traditionele gedragscode, die vereist dat vrouwen toestemming van hun familie hebben om buitenshuis te werken.

Volgens de Verenigde Naties is slechts 21 procent van de vrouwen actief op de arbeidsmarkt in Pakistan. De meesten van hen werken in de informele sector en bijna de helft werkt op het platteland, in de landbouw.

Bij de wisseling van de dienst buiten de leerfabriek arriveren de arbeiders in beschilderde bussen, versierd met rinkelende bellen. Tussen de menigte mannen stapt een handvol vrouwen uit.

De negentienjarige Anum Shahzadi, die in dezelfde fabriek werkt als data-invoerster, werd door haar ouders aangemoedigd om na de middelbare school aan het werk te gaan, in tegenstelling tot de generaties vóór haar.

“Wat is het nut van onderwijs als een meisje niet onafhankelijk kan zijn,” aldus Shahzadi, die nu samen met haar broer bijdraagt ​​aan het huishouden.

klasse=”cf”>

Bushra Khaliq, directeur van Women In Struggle for Empowerment (WISE), een organisatie die opkomt voor politieke en economische rechten voor vrouwen, zei dat Pakistan “een verandering” onder vrouwen uit de stedelijke middenklasse meemaakt.

“Tot dan toe was hen door de maatschappij verteld dat het onderhouden van hun huishouden en hun huwelijk hun uiteindelijke doel waren”, vertelde ze aan AFP.

“Maar een economische crisis en alle sociale en economische crises brengen ook veel kansen met zich mee.”