Turks fruit meegenomen naar de toekomst

We zijn in de innovatieve conceptstore van Ali Muhiddin Hacı Bekir aan de İstiklal Avenue in Beyoğlu. Maar wees niet ongerust: de traditionele winkels blijven intact. Met dit frisse concept wil het merk zich openstellen voor de wereld.

De harde snoepkleuren van Ali Muhiddin Hacı Bekir, het oudste merk van Türkiye opgericht in 1777, en de sfeer van İstiklal Avenue zijn samengekomen, waardoor een unieke banketbakker in Istanbul is ontstaan. U zult de visie bewonderen die een nieuw gezicht heeft gekregen en een grote verscheidenheid aan producten aanbiedt, van met logo versierde porseleinen sets tot speciaal vervaardigde dozen Turks fruit… in de stijlvolle winkel in Beyoğlu, die voldoet aan alle eisen van een universeel merk…

In het centrale gedeelte, te midden van een verscheidenheid aan Turkse lekkernijen en desserts, is er een voortdurende drukte van activiteit terwijl er non-stop pakketten worden bereid. Terwijl bezoekers die niet weten welke variëteit ze moeten kiezen, worden getrakteerd op kleine monsters, die traditionele gastvrijheid tentoonspreiden, strekt de rij hongerige klanten achterin zich eindeloos uit. Zodra je binnenstapt, merk je meteen een verandering in sfeer.

De echte verrassing wacht echter beneden. Aan de rechterkant voelt het alsof je in een elegante gastronomische winkel in Parijs bent, terwijl een bocht naar links een opstelling onthult die lijkt op een Japans sushi-restaurant met lopende band, maar in plaats daarvan worden overheerlijke traditionele Turkse desserts geroteerd. De verrassingen houden daar niet op. In een glazen ruimte aan de achterkant van de dessertbar kun je een meestervakman zien die vakkundig Turks fruit met clotted cream rolt of vakkundig harde snoepjes op het aanrecht vormt nadat hij het hete deeg heeft uitgegoten.

Waar denk je dat we zijn? We zijn in de innovatieve conceptwinkel Ali Muhiddin Hacı Bekir, aan de İstiklal Avenue in Beyoğlu. Maar wees niet ongerust: de traditionele winkels blijven intact. Met dit frisse concept wil het merk zich openstellen voor de wereld. Het aanpassen van de diepgewortelde kenmerken van zo’n gerenommeerd, iconisch en traditioneel merk moet buitengewoon moeilijk zijn. Maar nu Serdar Gülgün het initiatief leidt, is er geen reden tot bezorgdheid. Integendeel, het wekt juist je nieuwsgierigheid en zorgt ervoor dat je het meteen wilt gaan bekijken. Dit is het oudste geregistreerde merk in Türkiye waar we het over hebben.

Ja, je hebt het goed gehoord: dit merk wordt zelfs benadrukt in leerboeken over merkenrecht. Bekir Efendi, oorspronkelijk uit Kastamonu, verhuisde naar Istanbul om zijn vak uit te oefenen en vestigde in 1777 zijn eerste winkel in Bahçekapı, Eminönü, een winkel die tot op de dag van vandaag op dezelfde plek operationeel is. Hij opende niet zomaar een winkel; hij ontdekte ook de huidige vorm van Turks fruit door een baanbrekende innovatie te maken in de geschiedenis van Turkse desserts. Leyla Celalyan, de vertegenwoordiger van de zesde generatie die momenteel aan het roer staat van het merk, merkt op dat het Turkse genot in die tijd duidelijk verschilde van de versie die we vandaag de dag kennen. Het wordt algemeen erkend dat een van de redenen voor het maken van Turks fruit het behoud van seizoenssmaken was, zodat er het hele jaar door van genoten kon worden, gezien de opslagbeperkingen uit het verleden.

Oorspronkelijk bekend als 'rahatü'l-hulkum', wat zich vertaalt naar 'het strottenhoofd ontspannen, gemakkelijk door de keel gaan', veranderde de term geleidelijk in 'rahat lokum' en 'lati lokum' voordat hij gewoonlijk werd afgekort tot 'lokum'. Historische documenten vanaf de 17e eeuw vermelden “rahatü'l-hulkum.” Aanvankelijk werden Turkse lekkernijen vervaardigd door rozen of ander fruit te fermenteren, gezoet met melasse of honing en gebonden met bloem, wat leidde tot een product dat qua uiterlijk, smaak en textuur enorm verschilde van wat we tegenwoordig kennen. Het begin van de industriële productie van geraffineerde suiker en zetmeel in het begin van de 19e eeuw introduceerde nieuwe mogelijkheden, wat Hacı Bekir aanmoedigde om te innoveren. Door suiker te vervangen door honing en zetmeel door meel, ontwikkelde hij het Turkse genot zoals we dat nu kennen. Hacı Bekir's Turkse lekkernijen en harde snoepjes verwierven zo'n bekendheid dat Sultan Mahmud II hem benoemde tot de belangrijkste banketbakker van het paleis. Hoewel dergelijke posities doorgaans niet erfelijk waren, werd na de dood van Hacı Bekir Efendi zijn zoon Mehmet Muhiddin Bey aangesteld om hem op te volgen als hoofdbanketbakker.

Een ander vlaggenschipproduct van het merk zijn de harde snoepjes, in Türkiye bekend als “akide şekeri”. De term 'akide' is afgeleid van 'akit', wat een overeenkomst betekent, die de symbolische rol van het harde snoepje in de Ottomaanse zoetwaren weerspiegelt als symbool van vrede, loyaliteit en overeenstemming. Eeuwenlang is het een belangrijk onderdeel geweest van belangrijke evenementen zoals bruiloften, feestdagen en heilige nachten, als onderdeel van religieuze en sociale vieringen. Traditioneel werden harde snoepjes gemaakt door suikerblokken, suikerbroden genoemd, in een vijzel te verpletteren, vervolgens te smelten en te koken in koperen ketels boven houtvuren. Smaakstoffen zoals muskus, rozenwater, bergamot, citroen en kruiden zoals kaneel, kruidnagel en munt werden in het afkoelende suikermengsel gemengd. Tegen het midden van de 19e eeuw werd dit suikermengsel op marmeren toonbanken uitgerold en in hoekige en ronde vormen gesneden, waardoor de zogenaamde “Hacıbekir-snit” van hard snoep ontstond.

Bij een bezoek aan de nieuwe winkel beschrijft Serdar Gülgün het uitgangspunt van het nieuwe concept als volgt: Aanvankelijk dacht hij na over wat Hacı Bekir zou hebben gedaan als hij vandaag nog had geleefd. Hij werd geïnspireerd door twee belangrijke bronnen: de levendige kleuren van harde snoepjes en de blijvende tradities van Beyoğlu. Als iemand die graag levendige kleuren in zijn ontwerpen verwerkt (groen, bordeauxrood, oranje, roze), combineerde Gülgün deze tinten met de sfeer van İstiklal Avenue om te creëren wat nu kan worden omschreven als een moderne winkel voor Turks fruit en harde snoepjes, of een eigentijdse zoetwarenwinkel in Istanbul. Bovendien hadden de documenten van onschatbare waarde die zijn familie in de loop der jaren had verzameld een grote invloed op hem. Deze historische documenten hangen op de wanden van de trap.

Het is een groot succes dat het merk al zoveel jaren binnen dezelfde familie is gebleven, een indrukwekkende prestatie gezien de kleine omvang van de familie. Het merk gaat een nieuw tijdperk binnen met de introductie van porseleinen sets met het logo van het merk, speciaal ontworpen kleurrijke dozen die onweerstaanbaar verzamelbaar zijn, en diverse aanvullende decoratieve items. Naar mijn mening is Ali Muhiddin Hacı Bekir het belangrijkste voorbeeld in Türkiye dat traditie met succes naar de toekomst brengt. Hulde voor de visie van alle betrokkenen…