Sara Correia maakt van Fado 'haar leven'
Sara Correia, een van de meest succesvolle vertegenwoordigers van Fado in de jonge generatie, die een Latin Grammy-nominatie won met 'Do Coração', zal haar fans ontmoeten in de Cemal Reşit Rey (CRR) concertzaal in Istanbul op 17 mei.
Door op te groeien in een Fado-familie werd Correia omringd door muziek en muzikanten en kon ze dit leven op een heel natuurlijke manier leiden. “Alles gebeurde heel snel. Ik ga al van kleins af aan naar Fado-huizen, kom uit een Fado-familie en ben op jonge leeftijd begonnen met zingen”, vertelt ze.
De artieste, die onlangs haar nieuwste album ‘Liberdade’ uitbracht, beantwoordde vragen voorafgaand aan haar concert in Istanbul.
Hoe was het om op 13-jarige leeftijd een wedstrijd te winnen en muziek te gaan maken? Hoe ben je verliefd geworden op Fado?
Ik heb altijd geweten dat ik Fado wilde zingen. Mijn familie was altijd betrokken bij Fado; mijn tante was Fado-zangeres en mijn moeder en grootouders waren vaste klanten in Fado-huizen. Ik was degene die naar de Fado-school ging, waar ze me hielpen de weg te vinden en me de basisbeginselen bijbrachten. Toen ik de Grote Fado-avond won, ging ik naar buiten en zei: “Ik wil hiervan mijn leven maken.” En dat is een beslissing die ik tot nu toe heb genomen.
Je begon te zingen in Fado-huizen. Weerspiegelen Fado-huizen de geest van deze muziek beter?
Het Casa de Fados is de basis voor alles, het is de school van de Fado-zangeres, dient als basis voor alles. Het is alsof je een religie beoefent: onze Kerk. Maar je bent een Fadista zowel binnen als buiten Casa de Fados, op het podium en in het leven.
We weten dat Amália Rodrigues een zeer belangrijke kunstenaar is in de geschiedenis van de Fado. Zijn er nog andere namen die u kunt voorstellen om Fado te begrijpen?
Amália is uiteraard één van de grootste referenties. Ze bracht een grote revolutie teweeg in de Fado en beïnvloedde alle volgende generaties. Ze zong alles wat ze wilde, zonder ooit op te houden Fado-zangeres te zijn. En dat was revolutionair. Maar ik heb andere referenties, mensen met wie ik mij heb bevoorrecht en gesponsord in de Fado, zoals Beatriz da Conceição, Maria da Nazaré of Celeste Rodrigues. Om Fado te begrijpen, moet je vanuit een ander perspectief naar Fernando Mauricio of Carlos do Carmo luisteren.
Is er een moment dat u omschrijft als een keerpunt in uw carrière? Wat waren je dromen en wat zijn je huidige dromen nu?
De Grote Nacht van de Fado was een beslissend moment in mijn carrière, het moment waarop ik besloot dat dit het leven was dat ik wilde. Maar ik wijs ook op het moment waarop ik besloot mijn eerste album op te nemen en me te laten leiden door de hand van Diogo Clemente, mijn producer en muzikaal leider, of het moment waarop mijn label me belde om te zeggen dat ik genomineerd was voor een Latijnse Grammy. Daar droomde ik ervan om op een dag het podium van de Coliseu dos Recreios te betreden. Onlangs debuteerde ik daar en we waren drie avonden op rij uitgeput. Ik droom en blijf dromen, run de wereld en neem mijn Fado en mijn waarheid altijd met me mee.
Hoe definieer en verklaar je de stijl en het geluid van het album “Liberdade”? Wat zijn je criteria bij het kiezen van nieuwe nummers voor het album?
Dit was het album waarbij ik meer betrokken was bij de selectie van thema's en daarom is het ook het album waarin ik me meer bekwaam en meer mezelf voel. Ik heb gewoon besloten liedjes te zingen die me iets vertellen, waarin ik mezelf zie, want alleen dan kan ik alles wat we leven op het podium baseren. En mede daarom is dit, ongeacht het geluid, ook mijn meest Fadista-album.
Welke muziekgenres geef je naast Fado de voorkeur?
Ik hoor veel verschillende dingen, veel Portugese muziek, van alle genres, veel Braziliaanse muziek, van alle genres, maar ook urban muziek, hiphop, muziek die uit de buurt komt, van de straat, zoals Fado, zoals zoals ik.
Je bent ook mentor in de competitie ‘The Voice’, wat is volgens jou het belangrijkste kenmerk van een stem en een zanger?
De houding, het lef dat je ergens in meeneemt, en vooral de essentie. We kunnen geen zanger of beroemdheid willen zijn als we anderen niets te bieden hebben, niets dat ons onderscheidt en waar we trouw aan onszelf aan hoeven te zijn. Alleen dit zal ons onderscheiden.
Wat voor repertoire staat ons te wachten in Istanbul? Heeft u enige indrukken over Turkiye?
Ik neem de nummers van mijn nieuwe album, “Liberdade”, maar ook enkele nummers van mijn eerste twee albums. Je kunt veel passie verwachten voor wat we doen. Ik denk dat de Turken een beetje op de Portugezen lijken: gepassioneerd, intens. Dit is wat ik van het publiek verwacht, dit is wat je van mijn concert kunt verwachten.
