Puin van door de aardbeving getroffen culturele structuren moet worden hergebruikt
Het puin van historische gebouwen die tijdens de aardbeving van 6 februari 2023 in de zuidelijke provincie Antakya zijn ingestort, is bewaard gebleven op een culturele puinlocatie. De gescheiden delen zullen worden gebruikt tijdens de reconstructie van deze constructies.
Verschillende historische gebouwen in de stad werden tijdens de aardbeving verwoest of zwaar beschadigd. Het Ministerie van Cultuur en Toerisme ondernam actie om de geregistreerde historische culturele bezittingen te redden en richtte twintig dagen na de ramp het Hatay Disaster Area Excavation Directorate op.
Kunsthistorici, archeologen, architecten, restaurateurarchitecten, civiel ingenieurs en vrijwillige studenten werken al ruim een jaar aan historische gebouwen in de regio. Het hoofd van het Hatay Disaster Area Excavation Directorate, universitair hoofddocent Muhammet Arslan, legde de details van het proces uit aan het dagblad Milliyet.
Arslan zei dat ze met een team van ongeveer 150 mensen werkten en zei dat het werk in drie fasen was gepland:
“In de eerste fase was het doel om de kwaliteitsmaterialen in de monumentale werken te behouden en dit doel hebben we bereikt. Architecturale versieringen, vooral inscripties, altaren, preekstoelen, houten deurvleugels, iconen, enz… We hebben ze uit het puin gehaald. In die zin hebben we in Antakya in totaal 550 gekwalificeerde materialen bespaard.”
Arslan merkte op dat Antakya 720 geregistreerde culturele bezittingen heeft en dat ze allemaal beschadigd zijn. “60 procent van deze bezittingen was volledig verwoest. Voor deze wrakken hebben we twee gebieden gecreëerd, één van 66 hectare en de andere van 68 hectare. We hebben dit gebied het gebied ‘Cultureel afval dumpen en sorteren’ genoemd. Wij hebben geregistreerde woningen en winkels naar dit onderzoeksgebied gebracht en gescheiden. Alle unieke elementen van een huis dat werd meegenomen, van gehouwen steen tot breuksteen, van houten delen tot ijzeren delen, werden bijvoorbeeld door ons wetenschappelijk team gescheiden en onder bescherming genomen.’
Arslan zei dat ze er in de laatste fase voor zorgden dat de zwaar of matig beschadigde constructies intact bleven tot hun restauratieproces: “We hebben ophang- en verstevigingswerkzaamheden aan deze werken uitgevoerd met zwaar staal. Er zijn voorzorgsmaatregelen genomen om een naschok of een natuurlijke gebeurtenis te voorkomen.”
