Nobelprijswinnende schrijver van korte verhalen Munro is op 92-jarige leeftijd overleden
Alice Munro, de Nobelprijswinnende auteur die bekend staat om haar beheersing van het korte verhaal, is op 92-jarige leeftijd overleden, zei haar redacteur dinsdag.
Munro zette haar strakke, scherp geobserveerde verhalen neer op het platteland van Ontario, waar ze opgroeide, en richtte een scherpe lens op de zwakheden van de menselijke conditie.
Munro, bekroond met de Nobelprijs voor de Literatuur in 2013 en de International Booker Prize voor haar oeuvre in 2009, leed de afgelopen jaren aan dementie.
Haar redacteur Deborah Treisman en een oude vriend David Staines bevestigden aan AFP dat Munro maandag laat stierf in haar verzorgingshuis in Ontario.
“Ze was de grootste schrijfster van de korte verhaalvorm van onze tijd. Ze was uitzonderlijk als schrijfster en als mens”, zei Staines.
De Canadese minister van Erfgoed Pascale St-Onge omschreef Munro op X als een Canadees literair icoon, terwijl premier Justin Trudeau zei: “de wereld heeft een van haar grootste verhalenvertellers verloren.”
“Een echt literair genie… haar korte verhalen over het leven, vriendschap en menselijke connectie hebben een onuitwisbare indruk op de lezers achtergelaten”, zei hij.
Ondanks haar enorme succes en een indrukwekkende lijst met literaire prijzen bleef Munro lange tijd net zo bescheiden en bescheiden als de personages in haar fictie.
“Ze is geen socialite. Ze wordt eigenlijk zelden in het openbaar gezien en gaat niet op boekentournees”, aldus de Amerikaanse literatuurcriticus David Homel nadat ze wereldwijde bekendheid had verworven.
Dat verlegen publieke profiel stond in contrast met een andere Canadese hedendaagse literaire reus, Margaret Atwood.
'Als magie'
Munro werd geboren op 10 juli 1931 in Wingham, Ontario en groeide op op het platteland. Haar vader Robert Eric Laidlaw fokte vossen en pluimvee, terwijl haar moeder een onderwijzeres in een kleine stad was.
Op 11-jarige leeftijd besloot Munro dat ze schrijfster wilde worden, en ze aarzelde nooit bij haar carrièrekeuze.
“Ik denk dat ik hierin misschien succesvol ben geweest omdat ik geen andere talenten had”, legde ze ooit in een interview uit.
'Ik ben niet echt een intellectueel', zei Munro. “Ik was een prima huisvrouw, maar ik was niet zo geweldig. Er was nooit iets anders waar ik echt zin in had, dus niets belemmerde de manier waarop het leven voor zoveel mensen interfereert.”
“Het lijkt mij altijd magie.”
Munro's eerste verhaal, “The Dimensions of a Shadow”, werd in 1950 gepubliceerd, terwijl ze studeerde aan de University of Western Ontario.
Munro ontving driemaal de Governor General's Award voor fictie, eerst voor “Dance of the Happy Shades”, een verhalenbundel gepubliceerd in 1968. “Who Do You Think You Are” (1978) en “The Progress of Love” (1986). ) won ook de hoogste literaire onderscheiding van Canada.
Haar korte verhalen werden vaak gepubliceerd op de pagina's van prestigieuze tijdschriften als The New Yorker en The Atlantic. Haar laatste werkbundel, 'Dear Life', verscheen in 2012.
Critici prezen haar omdat ze over vrouwen voor vrouwen schreef, maar zonder mannen te demoniseren.
Haar onderwerpen en haar schrijfstijl, zoals het vertrouwen op verhalen om de gebeurtenissen in haar boeken te beschrijven, leverden haar de bijnaam 'onze Tsjechov' op, verwijzend naar de 19e-eeuwse Russische toneelschrijver Anton Tsjechov – een term die liefkozend werd bedacht door de Russisch-Amerikaanse korte film verhaalschrijfster Cynthia Ozick.
