Kunstenaars brengen hulde aan Oscar Wilde in het hotel in Parijs waar hij stierf

Hedendaagse kunstenaars brengen hulde aan schrijver Oscar Wilde met een reeks werken tentoongesteld in het Parijse hotel waar hij op 46-jarige leeftijd stierf.

Na een glansrijke carrière als een van de grootste toneelschrijvers en veelzijdige geesten van de 19e eeuw, raakte Wilde (1854-1900) in armoede en schande nadat hij werd vervolgd – en gevangengezet – vanwege zijn homoseksualiteit.

Zijn laatste dagen bracht hij door in een eenvoudig hotel op de linkeroever, simpelweg L’Hotel genaamd.

Tegenwoordig is het een vijfsterrenhotel dat wordt opgeluisterd door beroemdheden, en deze week is het versierd met kunstwerken die verband houden met Wilde, samengebracht door curator Daniel Malarkey.

In dezelfde kamer waar Wilde stierf – nummer 16 – hangt een portret van hem op zijn sterfbed door de Britse kunstenaar Maggi Hambling, wiens beroemde standbeeld van de Ier dicht bij Trafalgar Square in Londen staat.

“Het is een moment waarop hij de dood nadert en zegt: ‘Of het behang moet weg, of ik moet het doen, ik ben bang dat ik het zal zijn'”, vertelde Malarkey aan AFP.

Het opzichtige behang waar Wilde zo van afschuwde, is al lang geleden vervangen, maar Malarkey zei dat er nog steeds iets van Wilde’s aanwezigheid aanwezig is.

“Maggi vond het geweldig om het portret terug te plaatsen in de kamer waar de scène zich afspeelt”, zei hij.

Onder de andere stukken in de show, die een korte looptijd heeft tot 22 oktober, bevinden zich er een van wijlen filmmaker en homo-activist Derek Jarman, een portret van Tilda Swinton genomen in hetzelfde hotel door Katerina Jebb, en twee houten sculpturen van Eleanor Lakelin gemaakt uit een boom buiten de gevangenis van Reading, waar Wilde tussen 1895 en 1897 gevangen zat.

Het is getiteld “De Profundis” naar Wilde’s laatste werk, een lange brief waarin hij herinnert aan zijn liefde voor de jonge Lord Alfred Douglas die tot zijn ondergang leidde, en reflecteert op kunst en leven – “een van de grootste literaire werken in de geschiedenis … iedereen zou het moeten lezen”, zei Malarkey.

“Hij was hier erg ongelukkig, maar in ‘De Profundis’ probeert hij terug te keren naar een gevoel van spiritualiteit – hij kijkt naar zijn leven en beseft zijn fouten”, voegde hij eraan toe.

“Met deze werken probeer ik hem iets van de mystiek te geven waar hij naar hunkerde.”