Het voetbalveld van Mersin biedt een prachtig decor voor amateurwedstrijden
Gelegen bovenop een heuvel in de Mediterrane provincie Mersin's Aydıncık-district, biedt een kunstgrasveld een adembenemend uitzicht op de glinsterende zee aan de ene kant en het majestueuze Toros-gebergte aan de andere kant.
In Mersin, een bruisend centrum van zowel industrie als toerisme, zijn de investeringen in de sportinfrastructuur tot bloei gekomen, waarbij in elk district voetbalvelden zijn ontstaan. Toch kan niemand de unieke uitstraling van dit kunstgrasveld evenaren.
Dit verbluffende panorama is zo opvallend dat zelfs professionele competitiespelers jaloers zouden zijn op zo'n achtergrond, grappen spelers vaak.
Lokale jongeren komen hier samen en genieten van regelmatige wedstrijden terwijl ze zich vergapen aan het ongeëvenaarde landschap.
Türkiye heeft een rijke ‘Halı Saha’- of minivoetbalcultuur, met amateurteams die doorgaans bestaan uit vrienden of collega’s die na het werk of in het weekend samenkomen voor vriendschappelijke maar intense zeven-tegen-7-wedstrijden.
De kleine kunstgrasvelden dienen als sociale knooppunten, waar mensen van alle leeftijden samenkomen om te spelen en reguliere, betaalbare wedstrijden binnen hun gemeenschap te bekijken, vaak gevolgd door gezelligheid onder het genot van thee en snacks.
De wedstrijden zijn een strijdtoneel geworden voor vaardigheden en passie, zo erg zelfs dat er een nieuwe trend in de verhuur van keepers is ontstaan.
Ahmet Erhan, een van de vaste spelers, vertelde dat ze hier twee dagen per week wedstrijden spelen: 'Overdag werken we, en als het werk voorbij is, komen we hier voetbal spelen. Dit is de eerste keer dat ik zo'n veld zie. Het is een heel mooie plek.”
In het veld op de heuvel op nulhoogte van de zee in de Atatürk-buurt van het district, wisselen de spelers vaak geklets uit over het terughalen van verdwaalde ballen.
“Soms maken we grapjes dat degene die de bal gooit, hem moet gaan halen”, zegt Ahmet Ayhan, een andere enthousiaste speler. “Maar gelukkig zit er een net boven, dus dat risico bestaat niet.”
Reşat Kaya, een bezoeker van het tapijtveld, uitte ook zijn ontzag voor de adembenemende vergezichten.
“Ik heb nog nooit zo’n uitzicht gezien. Na het werk komen we hier om tot rust te komen en van het landschap te genieten.”
