Het Panamakanaal moet ‘zich aanpassen of doodgaan’ als het waterpeil daalt
Het Panamakanaal, een technisch wonder waarmee schepen tussen twee oceanen kunnen reizen, probeert zich aan te passen aan de klimaatverandering nadat door een bijtende droogte het verkeer en de inkomsten zijn opgedroogd.
Het kanaal is afhankelijk van regenwater om schepen door een reeks sluizen te verplaatsen die functioneren als waterliften, waardoor de schepen omhoog en over het continent tussen de Atlantische en de Stille Oceaan worden gehesen.
Een watertekort als gevolg van weinig regen heeft exploitanten echter gedwongen het aantal passerende schepen te beperken, wat waarschijnlijk zal resulteren in een inkomstendaling van $ 200 miljoen in 2024 in vergelijking met dit jaar, zei kanaalbeheerder Ricaurte Vasquez.
Het opwarmingsverschijnsel in de Stille Oceaan dat bekend staat als El Nino, zeggen meteorologen.
“Het grote nadeel dat het Panamakanaal als maritieme route heeft, is dat wij met zoet water werken, terwijl anderen zeewater gebruiken”, zegt Vasquez.
“We moeten andere oplossingen vinden om een relevante route voor internationale handel te blijven. Als we ons niet aanpassen, gaan we dood.”
De 80 kilometer lange zijweg vervoert ongeveer zes procent van alle wereldwijde maritieme handel, en de omzet voor 2023 wordt geschat op $ 4,9 miljard, zei Vasquez.
Het kanaal werd geopend in 1914 na een monumentaal bouwproject door dichte oerwouden en bergen, met arbeiders die leden aan tropische ziekten, intense hitte en regen.
Sindsdien hebben meer dan een miljoen schepen het kanaal gepasseerd, wat hen een lange reis rond het puntje van Zuid-Amerika heeft bespaard.
Door de droogte zijn kanaalbeheerders gedwongen de vaarweg te beperken tot schepen met een diepgang van 13,11 meter – wat verwijst naar hoe diep ze in het water zitten.
In 2022 passeerden gemiddeld 40 schepen per dag het kanaal, een aantal dat nu is gedaald tot 32 om water te besparen.
Voor elk schip wordt 200 miljoen liter zoet water gebruikt om het door de sluizen te verplaatsen voordat het in zee wordt geloosd.
“Deze crisis is ongewoon ernstig”, zei Vasquez, eraan toevoegend dat de “aanzienlijke beperkingen” van kracht zouden zijn tot september volgend jaar.
Vanwege de diepgangsbeperkingen zijn sommige koopvaardijschepen gedwongen hun containers te lossen en het lichtere schip door het kanaal te sturen, terwijl de goederen Panama per spoor doorkruisen voordat ze opnieuw worden geladen voor verzending.
Als de droogte en de daaruit voortvloeiende beperkingen aanhouden, vreest Vasquez dat rederijen “voor andere routes zullen kiezen”.
Dit omvat de Straat van Magellan – een natuurlijke doorgang in het puntje van Zuid-Amerika tussen het vasteland en de Tierra del Fuego-archipel.
“We denken dat als we relatief snel een oplossing vinden, niet noodzakelijkerwijs een onmiddellijke oplossing, maar waarvan klanten weten dat die eraan komt, dit de zorgen op de lange termijn zou moeten wegnemen”, aldus Vasquez.
