Dochter van Alice Munro beweert dat haar man haar seksueel heeft misbruikt
De dochter van de overleden Nobelprijswinnaar Alice Munro beschuldigt de tweede echtgenoot van de auteur, Gerard Fremlin, van seksueel misbruik. Ze schrijft dat haar moeder bij hem bleef omdat ze “te veel van hem hield” om te vertrekken.
klasse=”cf”>
Munro, die in mei op 92-jarige leeftijd overleed, was een van de meest gevierde en geliefde schrijvers ter wereld en een bron van blijvende trots voor haar geboorteland Canada, waar nu wordt afgerekend met de erfenis van de auteur.
Andrea Robin Skinner, Munro’s dochter met haar eerste echtgenoot, James Munro, schreef in een essay gepubliceerd in de Toronto Star dat Fremlin haar halverwege de jaren 70 seksueel misbruikte — toen ze 9 was — en haar bleef lastigvallen en mishandelen totdat ze een tiener werd. Skinner schreef dat ze in haar twintiger jaren de auteur vertelde over Fremlins misbruik. Munro verliet haar echtgenoot een tijdje, maar keerde uiteindelijk terug en was nog steeds bij hem toen hij stierf, in 2013.
“Ze reageerde precies zoals ik had gevreesd, alsof ze van een ontrouw op de hoogte was gebracht,” schreef Skinner. “Ze zei dat het haar ‘te laat was verteld’, dat ze te veel van hem hield en dat onze vrouwenhatende cultuur de schuld was als ik van haar verwachtte dat ze haar eigen behoeften zou ontkennen, offers zou brengen voor haar kinderen en de tekortkomingen van mannen zou goedmaken. Ze was er stellig van overtuigd dat wat er ook was gebeurd, het tussen mij en mijn stiefvader was. Het had niets met haar te maken.”
Skinner schreef dat ze hierdoor vervreemd raakte van haar moeder en broers en zussen. Kort nadat het tijdschrift The New York Times in 2004 een verhaal publiceerde waarin Munro lyrisch was over Fremlin, besloot Skinner contact op te nemen met de provinciale politie van Ontario en gaf hen brieven waarin Fremlin had toegegeven haar te hebben misbruikt.
klasse=”cf”>
Op 80-jarige leeftijd bekende hij schuldig te zijn aan één aanklacht van aanranding en kreeg hij een voorwaardelijke straf. Dat was een straf die bijna twintig jaar lang niet in de media was verschenen.
