De uitspraak van het Hooggerechtshof over de achternamen van getrouwde vrouwen wordt van kracht
Nu een baanbrekende uitspraak van het Constitutionele Hof op 28 januari van kracht is geworden, kunnen getrouwde vrouwen nu hun meisjesnaam gebruiken zonder hun toevlucht te nemen tot gerechtelijke procedures.
De hoogste rechtbank van het land had vorig jaar de bepaling in artikel 187 van het Turkse Burgerlijk Wetboek nietig verklaard, dat voorschreef dat een getrouwde vrouw de achternaam van haar echtgenoot moest aannemen. De rechtbank had met betrekking tot het artikel een schending van het gelijkheidsbeginsel aangehaald.
Nu het besluit van kracht is, gaat de aandacht uit naar het parlement, dat van het Constitutionele Hof een periode van negen maanden heeft gekregen om een nieuwe verordening uit te vaardigen en juridische lacunes te vermijden. De kwestie zal naar verwachting worden aangepakt in de nieuwe justitiële hervormingen, waarvan de details de komende periode in het parlement zullen worden besproken.
Als het nieuwe juridische pakket veranderingen bevat die in overeenstemming zijn met het nietigverklaringsbesluit van het Constitutionele Hof, zullen vrouwen het recht blijven hebben om hun geboortenaam te gebruiken zonder dat ze na het huwelijk een rechtszaak hoeven aan te spannen.
Voordien hadden vrouwen in Türkiye al het recht om zowel hun eigen achternaam als die van hun echtgenoten te gebruiken door simpelweg de ambtenaren van de burgerlijke stand hiervan op de hoogte te stellen zonder een aanvraag bij de rechtbank in te dienen.
Afgelopen april maakte het Constitutionele Hof de beslissing bekend en zei: “Er is geconcludeerd dat de verschillende behandeling tussen vrouwen en mannen op het gebied van het gebruik van de meisjesnaam voor en na het huwelijk in strijd is met het gelijkheidsbeginsel.”
Vorige week verklaarde minister van Justitie Yılmaz Tunç in een televisie-interview dat de gerechtelijke hervormingen eind februari of begin maart aan het parlement zullen worden gepresenteerd, waardoor discussies tussen parlementsleden op gang zullen komen.
Hij benadrukte dat een van de belangrijkste doelstellingen van de hervormingen, die herzieningen omvatten die variëren van het burgerlijk wetboek tot het wetboek van strafrecht, het aanpakken van “de perceptie van straffeloosheid voor bepaalde misdaden in de samenleving als gevolg van de invoering van proeftijd.”
