Türkiyes eerste Nationale Bibliotheek bestaat 112 jaar

De eerste ‘Nationale Bibliotheek’ van Türkiye bestaat 112 jaar

De Nationale Bibliotheek in İzmir bedient al 112 jaar lezers met een collectie van meer dan 1,7 miljoen boeken.

Opgericht in 1912 door een groep inwoners van İzmir in het Konak-district van de stad, verhuisde de bibliotheek later in 1933 naar de huidige locatie en werd de eerste bibliotheek in Türkiye die bij besluit van de Raad van Ministers in 1939 de naam “Nationaal” kreeg. Het is al 112 jaar een hulpbron voor de bevolking van İzmir.

De bibliotheek, die ongeveer 4.000 handgeschreven boeken bevat in onder meer de Arabische, Perzische en Turkse taal, is ook een hulpmiddel voor onderzoekers en een plek voor studenten om te studeren.

Binnen de bibliotheek zijn de boeken gedrukt in de drukkerij İbrahim Müteferrika, de eerste drukkerij in Türkiye, het boek gedrukt in de drukkerij Gutenberg, de eerste drukkerij ter wereld, het originele exemplaar van de bibliotheek Düsturname-i Enveri handgeschreven tijdens het bewind van sultan Mehmet de Veroveraar en het werk van vele wereldberoemde schrijvers. De bibliotheek valt ook op omdat Celal Bayar, de derde president van Türkiye, een van de oprichters is.

Ulvi Puğ, voorzitter van de Raad van Bestuur van de İzmir National Library Foundation, gaf informatie over het oprichtingsproces van de bibliotheek en noemde Giritli Ali Refet Efendi, de eerste donateur van de bibliotheek.

“De eerste bibliotheek die door de staat is gebouwd, is de Beyazıt-bibliotheek in Istanbul. Gezien de leemte op dit gebied besloot de Partij voor Unie en Vooruitgang tijdens de Algemene Vergadering van de Algemene Vergadering een nationale bibliotheek op te richten. Een groep intellectuelen uit İzmir, die destijds lid waren van het Comité voor Eenheid en Vooruitgang, kwamen samen en richtten de Nationale Bibliotheek van İzmir op. Een man genaamd Giritli Ali Refet Efendi richtte een bibliotheek op die uit 10.000 boeken bestond, maar hij kon deze met zijn persoonlijke inspanning niet beheren en schonk die boeken aan deze bibliotheek, waardoor de eerste bron van de bibliotheek ontstond.

Puğ zei dat Mustafa Kemal Atatürk de bibliotheek drie keer bezocht en zei: “Hij bracht twee bezoeken tijdens de bouw en het derde bezoek nadat de bouw was voltooid. Van elk gedrukt boek wordt één exemplaar door het Ministerie van Cultuur gratis naar zes bibliotheken in Türkiye gestuurd. Wij zijn de enige bibliotheek buiten Istanboel en Ankara die deze boeken krijgt. Daarom is onze boekencollectie zo groot.

Puğ zei dat er een nieuwe bibliotheek in İzmir zou moeten worden geopend en zei: “Vandaag hebben we ongeveer 1,7 miljoen boeken. De enige bron die İzmir kan raadplegen is de Nationale Bibliotheek van İzmir. Wij bieden service tussen 8.30 en 17.30 uur. Onze lezers staan ​​’s ochtends voor de deur op ons te wachten. We moeten een nieuwe bibliotheek bouwen. We kunnen onze boeken niet openen en we kunnen niet genoeg lezers hebben. Jaarlijks komen zo’n 25.000 lezers naar de bibliotheek. Dit aantal is tijdens de pandemieperiode licht gedaald, maar de bibliotheek is nooit gesloten.”

Puğ merkte op dat ze alle krantencollecties en stadsplannen hebben sinds de stichting van de Republiek en zei: “We hebben onze 150-200 jaar oude stadsplannen gedigitaliseerd in een gezamenlijke inspanning met de Katip Çelebi Universiteit en ze in een boek met streepjescodes afgedrukt. We zullen er ook voor zorgen dat al onze manuscripten worden omgezet naar digitale formaten. Lezers zullen gemakkelijker toegang kunnen krijgen tot een boek, zonder het te beschadigen.”

Puğ zei dat het bibliotheekgebouw werd gebouwd door architect Tahsin Sermet en voegde eraan toe: “Het is een van de beste voorbeelden van de architecturale stijl die we First Republic Architecture of neoklassieke architectuur noemen. Het werd ontworpen als de oorspronkelijke bibliotheek. De airconditioning is zo goed dat de boeken die je achter mij ziet de originele boeken van Victor Hugo zijn. Delegaties uit Frankrijk kwamen en zeiden: ‘Hoe heb je ze zo goed bewaard?’ De bibliotheek zelf is een instelling die goed voor boeken zorgt. Wij hebben onbetaalbare werken. Boekenliefhebbers en verzamelaars komen hier ook. We hebben een boek genaamd Düsturname-i Enveri. Enveri schreef twee exemplaren van dit boek. Het is een manuscript geschreven tijdens het bewind van Mehmet de Veroveraar. Ze smokkelden destijds een exemplaar naar de Franse Nationale Bibliotheek. Maar we hebben het originele en volledige exemplaar.”