Canadese havenarbeiders wijzen nieuw salarisvoorstel af

Canadese havenarbeiders wijzen nieuw salarisvoorstel af

MONTREAL

Havenarbeiders aan de westkust van Canada hebben het nieuwste salarisaanbod van een werkgeversgroep afgewezen, nadat ze eerder een 13-daagse staking hadden gelanceerd met grote economische gevolgen voor het land.

De International Longshore and Warehouse Union (ILWU) van Canada, wiens leiders de voorlopige overeenkomst hadden gesteund, riep werkgevers op om “aan tafel te komen en te onderhandelen over iets dat werkt voor onze leden en de industrie”, aldus een korte verklaring.

De werkgeversgroep, de British Columbia Maritime Employers Association (BCMEA), zei teleurgesteld te zijn door de afwijzing van een bod van een federale bemiddelaar.

In een verklaring noemde het het voorstel “een goede deal die de vaardigheden en inspanningen van BC’s personeel aan de waterkant erkent en tegelijkertijd zekerheid en stabiliteit biedt voor de toekomst van de Canadese westkusthavens.”

Het voorlopige akkoord had opgeroepen tot een salarisverhoging van 19,2 procent in de loop van een contract van vier jaar.

“Helaas”, vervolgde de verklaring van de werkgevers, “laat de afwijzing van ILWU opnieuw bedrijven, Canadezen en al diegenen die afhankelijk zijn van een stabiele, goed functionerende toeleveringsketen op het spel staan.”

Het zei dat hoewel de vakbond “hun volgende stappen niet had meegedeeld, ze de mogelijkheid behouden om een ​​stakingsopzegging van 72 uur te geven”.

Een 13-daagse staking begin juli trof cruciale economische sectoren, met name de Canadese auto-industrie.

Werknemers verwierpen op 18 juli een eerste principeakkoord.

Nadat ze plannen hadden aangekondigd om opnieuw te staken, annuleerden ze dat nadat de autoriteiten zeiden dat de wet 72 uur van tevoren vereist voor een dergelijke actie.

De onderhandelingen werden hervat onder een federale bemiddelaar, wat resulteerde in het voorlopige pact dat de arbeiders verwierpen.

De automatisering van havens, de kosten van levensonderhoud en de kwestie van onderaanneming zijn de belangrijkste punten die de twee partijen van elkaar scheiden.

De belangrijkste Canadese exportproducten (kolen, tarwe, koolzaad en andere voedingsproducten) en importproducten (kleding, aardolieproducten, auto’s en onderdelen) passeren dagelijks de havens en bieden belangrijke doorvoerverbindingen naar Azië en de Verenigde Staten.

Alleen al de haven van Vancouver, de grootste van het land, verwerkt jaarlijks zo’n 305 miljard Canadese dollar aan goederen en draagt ​​voor 11,9 miljard Canadese dollar bij aan de jaarlijkse productie van het land.