Vrouwen doen de historische schatten van het museumcomplex van Diyarbakır herleven
In de zuidoostelijke provincie Diyarbakır, een stad die bekend staat om haar rijke historische erfgoed, wijden twee vrouwelijke restaurateurs zich stilletjes aan het behoud en de reparatie van kunstvoorwerpen uit het verleden. Hoewel velen zich niet bewust zijn van hun inspanningen, laten hun nauwgezette werk en standvastige toewijding een blijvende impact achter.
klasse = “cf”>
Gelegen in het Sur-district van de provincie, in het middelpunt van dit streven, bevindt zich het İçkale Museum Complex, dat enkele van de meest onschatbare en kwetsbare historische overblijfselen in de regio herbergt.
Elke drie maanden wordt de collectie van het museum zorgvuldig geïnspecteerd om de staat van de stukken te beoordelen, en de stukken die last hebben gehad van corrosie of schade worden geselecteerd voor restauratie. Emine Çelik en Helin Çetin zijn twee van de belangrijkste vrouwelijke restaurateurs van het restauratieteam, die hun vaardigheden en expertise inzetten voor de delicate taak van het repareren van belangrijke bronzen, ijzeren, bot- en textielvoorwerpen.
Çelik is sinds 2014 actief betrokken bij restauratie-inspanningen en benadrukte dat ze dit jaar tot nu toe 87 historische artefacten hebben gerepareerd. “Hier zijn we bezig met restauratiewerkzaamheden. Elke drie maanden onderzoeken we zorgvuldig de tentoongestelde werken, evenals de werken die in de opslag worden bewaard, in samenwerking met de autoriteiten van het regionale laboratorium voor restauratie en conservering van Diyarbakır.”
Na dit proces scheiden ze de werken die restauratie vereisen en bepalen ze de inventarissen die nodig zijn voor de reparatiefase. Het ijverige werk begint zodra het directoraat-generaal toestemming geeft.
klasse = “cf”>
Terwijl sommige werken voor restauratie naar het laboratorium worden gestuurd, komen sommige weer tot leven in de bekwame handen van deze twee vrouwen.
Zodra de restauratie is voltooid, worden de stukken die uit de opslag zijn gehaald teruggebracht naar hun oorspronkelijke locatie, terwijl de stukken die uit de tentoonstelling zijn gehaald weer in de tentoonstelling worden geplaatst.
“Het is een zegen dat we allebei vrouwen zijn, omdat we elkaar volledig begrijpen en gemakkelijk samen een verscheidenheid aan taken kunnen uitvoeren. Vrouwen zijn uitstekend in het tonen van geduld, een vaardigheid die noodzakelijk is voor ons werk. Vrouwen zijn veel beter in goed werk”, aldus Çelik.
Çetin werkt sinds 2020 als restaurateur bij het directoraat van het Diyarbakır Museum en legde uit dat ze verschillende procedures hanteren voor de stukken textiel, ijzer, botten en brons. “In de eerste fase onderzoeken we eerst de corrosielagen op de artefacten. Na de identificatie van deze lagen nemen we beslissingen over de reinigingsfasen.”
Na deze procedure gaan ze volgens Çetin over naar de aanvraagfase.
klasse = “cf”>
“Onder een acrobaatlamp maken we de artefacten mechanisch schoon. Daarna repareren we onze stukken met bamboestokken, katoen, aceton, alcohol, scalpels en borstels met verschillende koppen.”
Afhankelijk van de corrosielagen kan de procedure een week tot een jaar duren, voegde Çetin eraan toe.
Çetin herhaalde de gevoelens van Çelik in termen van de rol van vrouwen in het delicate restauratiewerk en onderstreepte de waarde van hun teamwerk. “We werken hier als twee vrouwen. Over het algemeen kunnen vrouwen beter omgaan met fijne details”, herhaalde ze. “Soms werken we aan sommige stukken samen.”
Çetin merkte verder op dat zij van tijd tot tijd ook hulp krijgt van Çelik, wat de voordelen benadrukt van het werken met een collega die meer expertise heeft dan zijzelf.
klasse = “cf”>
“We hebben een goede relatie. Het is voor ons als twee vrouwen een genoegen om historische artefacten in het museum te restaureren. Het is een eer voor ons.”
Het museum heropende zijn deuren voor bezoekers als het İçkale Museumcomplex in 2015, na een restauratiewerkzaamheden die in 2005 door het Ministerie van Cultuur en Toerisme waren gestart aan 14 historische gebouwen in İçkale en die in 2014 werden voltooid.
Het İçkale Museumcomplex bevat ongeveer 136.000 historische voorwerpen en heeft 14 geregistreerde gebouwen, waaronder Amida Mound, Aslanlı Fountain, Saint George Church, Old Prison, Governor’s Mansion en het oude gerechtsgebouw. Ongeveer 1.615 van deze artefacten worden tentoongesteld, terwijl andere in opslag blijven.
Als onderdeel van hun voortdurende inspanningen blijven Çelik en Çetin deze belangrijke historische voorwerpen, die een kijkje bieden in de verborgen waarheden uit het verleden, restaureren en behouden. Deze artefacten, eenmaal beschadigd of verwaarloosd, worden zorgvuldig weer tot leven gebracht onder de handen van deze toegewijde professionals. Hun werk getuigt van de kracht van samenwerking, doorzettingsvermogen en expertise, en herinnert ook aan de cruciale rol die vrouwen op dergelijke terreinen spelen.
