In de wateren van Türkiye zie je kwallen opduiken bij stijgende temperaturen
De zeeën van Türkiye worden geconfronteerd met een aanval van kwallen, omdat stijgende watertemperaturen en vervuiling een gunstig klimaat creëren voor hun proliferatie.
De kwallenpopulaties langs de kustlijn van Türkiye zijn de afgelopen jaren enorm toegenomen, vooral in de Marmara- en de Middellandse Zee, als gevolg van warmere temperaturen en aantasting van het milieu. In de zuidelijke stad Mersin, een populaire toeristenbestemming aan de Middellandse Zee, zijn de stranden overspoeld met kwallen, wat zowel de lokale bevolking als toeristen verontrust.
“De Zee van Marmara zal net als andere zeeën blijven opwarmen. Tenzij de vervuilingsbelasting wordt verminderd, is de kans op slijmvorming opnieuw groot”, zegt professor dr. Mustafa Sarı, decaan van de Faculteit Maritieme Studies van de Bandırma Onyedi Eylül Universiteit. .
De directeur van het Klimaatcentrum van de Technische Universiteit van het Midden-Oosten (ODTÜ), prof. dr. Barış Salihoğlu, wees op de hoge vervuilingsniveaus van de Zee van Marmara en de voortdurende zuurstofuitputting onder de 25-30 meter.
Hun MARMOD-project, gesteund door het Ministerie van Milieu, Verstedelijking en Klimaatverandering, heeft een replica van de Zee van Marmara tot stand gebracht, waarbij vervuilingsbronnen uit stedelijke, industriële en agrarische gebieden worden geïdentificeerd, en de klimaatverandering verergert deze problemen.
Professor dr. Melek İşinibilir Okyar, die een project leidt dat onderzoek doet naar de redenen achter de kwallengolf, wijst erop dat de proliferatie van kwallen vaak een voorbode is van de vorming van slijm.
“Er is een risico op slijmvorming bij warmere temperaturen in de wintermaanden. Kwallen spelen ook een katalytische rol bij de slijmvorming. Wanneer kwallen zich vermenigvuldigen en afsterven, beginnen ze uiteen te vallen, wat leidt tot verlaagde zuurstofniveaus en de ophoping van opgelost organisch materiaal,” zei Okyar.
“Wanneer de temperatuur dit proces versnelt, vormt zich slijm in de omgeving. Als er in die omgeving organisch materiaal is waar je je aan kunt vasthouden, begint het zich op te hopen en verandert het uiteindelijk in massa.”
