Hong Kong museum viert leven van architect IM Pei
Meer dan 30 jaar nadat IM Pei de skyline van Hongkong hertekende met een grillige toren van staal en glas, is de Chinees-Amerikaanse architect weer het gesprek van de dag. Een museum viert zijn leven en nalatenschap.
klasse=”cf”>
Van de controversiële Louvre-piramide in Parijs tot de Bank of China Tower in Hong Kong, Pei creëerde wereldoriëntatiepunten die moderniteit met geschiedenis vermengden, vaak met behulp van grimmige structuren en scherpe lijnen.
Zijn werk leverde in 1983 de Pritzkerprijs op, die wordt beschouwd als de Nobelprijs voor de architectuur. Van zijn bijna vijftig ontwerpen in de Verenigde Staten en daarbuiten won meer dan de helft grote prijzen.
“Hij had een unieke carrière… omdat hij met wereldleiders kon samenwerken en belangrijke gebouwen kon realiseren”, vertelde zijn zoon Sandi Pei aan AFP.
“De projecten die hij deed zijn van een omvang, een omvang en een reputatie die zeer moeilijk te evenaren is.”
Pei, die in 2019 op 102-jarige leeftijd stierf, staat centraal in een retrospectieve in het M+ museum in Hong Kong, dat op 29 juni opent na zeven jaar voorbereiding.
De tentoonstelling bevat meer dan 400 objecten, van originele tekeningen en foto’s tot architectuurmodellen en Pei’s kenmerkende ronde bril.
klasse=”cf”>
Pei werd een begrip in de Verenigde Staten nadat hij in 1964 de opdracht kreeg voor de John F. Kennedy Library, waarbij de weduwe van de president naar verluidt gewonnen was voor Pei’s charisma.
Zijn ster steeg nog verder toen de Franse president Francois Mitterrand in 1981 Pei vroeg voor het Grand Louvre-project, waarbij zijn ontwerp voor een gigantische glazen piramide aanvankelijk de Parijzenaars woedend maakte.
“Mijn vader was heel charmant”, zegt Sandi, ook architect. “Hij zei altijd dat je niet je projecten kiest, maar je klanten, maar niet iedereen kan François Mitterrand of Jacqueline Kennedy kiezen.”
Ieoh Ming Pei, zoon van een bankier, werd in 1917 geboren in Zuid-China en bracht zijn jeugd door in Hongkong. Op zijn late tienerjaren verhuisde hij naar de Verenigde Staten om architectuur te studeren.
Na zijn afstuderen aan het Massachusetts Institute of Technology en de Graduate School of Design van de Harvard University begon Pei zijn carrière bij een vastgoedontwikkelaar.
Pei’s interculturele erfgoed was een troef geweest en bracht Chinese elementen van ‘familie, gemeenschap en landschap’ naar het Westen, gecombineerd met een liefde voor vroegmodernistische kunst en beeldhouwkunst, aldus Sandi.
Zijn vroege stedelijke woningbouwprojecten verfijnden zijn methode, waarbij de nadruk werd gelegd op de “tijd, plaats en het doel” van elke locatie in plaats van opzichtige stijl.
klasse=”cf”>
‘Een van de dingen die ik van mijn vader heb geleerd, is dat je niet zomaar met een idee komt en dat op de site zet,’ zei Sandi. “Het ontwerp komt van binnenuit.”
In de jaren 80 werkte Sandi samen met zijn vader aan de Bank of China Tower, een ontwerp dat bestaat uit vier driehoekige schachten met een mesvormig silhouet. Het ontwerp valt nog steeds op te midden van de wolkenkrabbers van Hongkong.
Pei wordt ook bewonderd in China. Hij zette een beursfonds op voor Chinese studenten om het ambacht in de Verenigde Staten te bestuderen, op voorwaarde dat ze naar huis zouden terugkeren om te ontwerpen en te bouwen.
Volgens Sandi kunnen Chinese architecten vandaag de dag nog steeds lering trekken uit Pei’s doordachte, analytische aanpak. Volgens hem heeft het land veel potentieel.
klasse=”cf”>
Maar de bouw gaat vaak razendsnel vooruit en “China moet het rustiger aan doen en voorzichtiger en weloverwogener te werk gaan”, vertelde hij aan AFP.
