De spotlight van dit jaar zijn vrouwelijke chef-koks

De spotlight van dit jaar zijn vrouwelijke chef-koks

Als gastronomieschrijver concentreer ik me bij het evalueren van prijsuitreikingen niet alleen op de resultaten en de succesverhalen daarachter. Het meest lonende aspect voor mij is het observeren van de toekomst van de keuken. Dat is precies wat ik heb ervaren met La Liste 2025. Wat ik bewonder aan La Liste is hoe het de balans tussen traditie en innovatie in de eet- en drinkwereld benadrukt. Gerenommeerde chef-koks van over de hele wereld, vooral uit Frankrijk, die een belangrijke stempel hebben gedrukt op de culinaire wereld, worden gevierd. Bovendien laat La Liste ons kennismaken met veel jonge, getalenteerde chef-koks die we misschien nog nooit eerder zijn tegengekomen.

klasse = “cf”>

Ik ontdekte La Liste voor het eerst en begon het te volgen toen ik onze restaurants Asmalı Cavit, Beyti en 7 Mehmet in de top 1000 van restaurants zag staan. Dergelijke ranglijsten bevatten doorgaans culinaire vestigingen van hoog niveau. Nicole stond destijds ook op de lijst, maar dat was niet bepaald verrassend. Hoe serieus je ze ook neemt, de mondiale ranglijst van restaurants is van cruciaal belang om internationale aandacht te trekken. Voor buitenlanders die voor het eerst een land bezoeken, met beperkte tijd of op zoek zijn naar betrouwbare eetgelegenheden, belichten deze lijsten belangrijke plekken. Om nog maar te zwijgen van degenen die gastronomische reizen plannen, specifiek om restaurants op deze lijsten te bezoeken.

Laten we de prijsuitreiking van dit jaar bespreken. Eerst en vooral moeten we het vanuit dit perspectief benaderen: gastronomie wordt niet alleen beïnvloed door de gerechten zelf, maar ook door de waarden erachter. In de toekomst zal wat de keuken zal definiëren verder gaan dan smaak, inclusief elementen als het vertellen van verhalen, ethiek en duurzaamheid. La Liste 2025 benadrukte dat duurzaamheid niet langer een optie is, maar een noodzaak. Het bekroonde restaurant Central van de Peruaanse chef-kok Virgilio Martínez, dat uitsluitend lokaal geproduceerde ingrediënten uit het Andesgebergte gebruikt, laat bijvoorbeeld zien dat gastronomie niet alleen om smaak gaat, maar ook om een ​​manier om cultuur te behouden. Bovendien werd de Franse chef-kok Nadia Sammut geëerd met de prijs “Duurzame Gastronomie” voor haar glutenvrije keuken en duurzaam gebruik van lokale ingrediënten.

Wat dit jaar het meest opvalt aan La Liste is de sterke aanwezigheid van vrouwelijke chef-koks. Naar mijn mening is de belangrijkste drijvende kracht achter deze verandering Helene Pietrini, de algemeen directeur van La Liste. Tijdens een gesprek dat we vóór de ceremonie hadden, liet ze met een warme glimlach doorschemeren: “Dit jaar wordt het jaar van de vrouwen.” Het valt moeilijk te ontkennen dat er nog steeds enige genderongelijkheid bestaat in keukens. De groeiende erkenning van vrouwelijke chef-koks in Frankrijk betekent een aanzienlijke verschuiving in een vakgebied dat traditioneel door mannen wordt gedomineerd. De Franse keuken wordt al lang geassocieerd met mannelijke chef-koks, en het blijft een door mannen gedomineerde industrie. Daarom mag de toegenomen aandacht voor vrouwen in een Frans evaluatiesysteem niet over het hoofd worden gezien. Deze verschuiving kan ook worden gezien als een teken van een bredere verandering in de culinaire wereld.

klasse = “cf”>

Lorna McNee, de enige vrouwelijke Schotse chef-kok met een Michelinster, werd geëerd als een van de nieuwe talenten van het jaar. Haar innovatieve kijk op de moderne Schotse keuken, waarbij gebruik werd gemaakt van lokale ingrediënten, trok de aandacht van La Liste en bracht haar in de schijnwerpers. Een andere erkende vrouwelijke chef-kok was Anne-Sophie Pic. Anne-Sophie Pic is een van de meest met Michelinsterren bekroonde vrouwelijke chef-koks ter wereld en staat bekend om haar elegante herinterpretatie van de traditionele Franse keuken.

klasse = “cf”>

Op het evenement waar enkele van de meest prominente figuren uit de culinaire wereld bijeenkwamen, werd Türkiye ook geëerd met twee prijzen waar we trots op waren. Fatih Tutak stond naast mondiale culinaire iconen en toonde het innovatieve en unieke perspectief dat hij in de Turkse keuken heeft gebracht. De onderscheiding, uitgereikt aan 7 Mehmet voor het succesvol voortzetten van de traditie, was voor mij een van de belangrijkste onderscheidingen van de avond, vooral in termen van zijn categorie.

Het meest opmerkelijke kenmerk van La Liste is het vermogen om technologie op de eerlijkste en meest efficiënte manier te integreren. Hun database bevat bijna 30.000 restaurants uit meer dan 200 landen. Bij het samenstellen van de ranglijsten geven ze prioriteit aan diversiteit en streven ze ernaar een zo onpartijdig mogelijke lijst samen te stellen via het algoritme dat ze gebruiken. Dit jaar breidden ze hun gebruiksvriendelijke digitale platform uit met online restaurantrecensies en de invloed van sociale media. Hoewel dit misschien een beetje intimiderend lijkt, markeert het ook een belangrijke verschuiving in het begrijpen van modern consumentengedrag en het verder gaan dan alleen vertrouwen op de perspectieven van professionals uit de industrie.

klasse = “cf”>

Wat is het verschil?

La Liste, de Michelingids en The World’s 50 Best Restaurants bieden elk een aparte aanpak en perspectief in de culinaire wereld. Deze verschillen kunnen worden onderverdeeld in evaluatiemethoden, reikwijdte, transparantie en doelgroep.

De Michelingids: Het wordt gepubliceerd in 45 landen en maakt gebruik van een beoordelingssysteem. Het werd in 1900 in Frankrijk opgericht en heeft een team van opgeleide, anonieme inspecteurs in dienst. Restaurants worden beoordeeld op basis van specifieke criteria zoals productkwaliteit, technische expertise, smaak en creativiteit. Bedrijven kunnen 1, 2 of 3 sterren ontvangen. De ranglijst wordt jaarlijks bijgewerkt.

De 50 beste restaurants ter wereld: Deze gids heeft een meer gerichte reikwijdte en legt de nadruk op innovatieve, ervaringsgerichte en wereldwijd erkende restaurants. Het maakt gebruik van een classificatiesysteem en werd in 2002 in het Verenigd Koninkrijk opgericht. De ranglijst wordt bepaald door 1.040 anonieme kiezers die persoonlijke beoordelingen geven. Er is een engagement voor gendergelijkheid, met een gelijke verdeling tussen mannelijke en vrouwelijke kiezers. De verdeling van de kiezers is als volgt: 33% chef-koks, 33% voedselschrijvers en 34% voedselliefhebbers. Kiezers worden gevraagd hun beste culinaire ervaringen van de afgelopen 18 maanden te delen om de ranglijst samen te stellen.

La Lijst: Het bestrijkt meer dan 200 landen en maakt gebruik van een classificatiesysteem. Het werd in 2015 in Frankrijk opgericht en staat bekend als de ‘Ranking van ranglijsten’. De methode is gebaseerd op één enkel algoritme dat alle beoordelingen, ranglijsten, mediarecensies en feedback van consumenten verzamelt om de ‘Top 1000’ te bepalen. De database bevat informatie over meer dan 30.000 restaurants en wordt regelmatig bijgewerkt. Het wordt beschouwd als een transparanter en onpartijdiger systeem vergeleken met andere.