De eeuwenoude insectencollectie van Istanbul werpt licht op veranderingen in de fauna
De zoölogiecollectie van de Universiteit van Istanbul toont een grote verscheidenheid aan insectensoorten die teruggaan tot ongeveer een eeuw geleden, wat de evolutie van de insectenfauna van de stad aantoont en onderzoekers de kans biedt om deze inzichtelijke overgang te onderzoeken.
klasse = “cf”>
Deze wetenschappelijke collectie, samengesteld door een onderzoeker tussen de jaren 1915 en 1925, bevat ongeveer 500 insectensoorten.
Dankzij deze omvangrijke verzameling kunnen onderzoekers en wetenschappers de huidige insectenpopulatie in Istanbul vergelijken met de populatie van ongeveer 100 jaar geleden.
Hiermee maakt de verzameling plaats voor voorspellingen over de toekomst van de potentiële schade, bescherming en preventieve maatregelen van deze soorten.
Volgens Fatih Dikmen, collectiebeheerder, is de collectie dus cruciaal om de kloof tussen verleden en heden te overbruggen.
Dikmen onderstreepte het belang van de collectie bij het verstrekken van gegevens over levende exemplaren in deze zin en benadrukte dat de collectie ook insectensoorten uit het hele land bevat.
“De materialen die eerder over insecten werden verzameld, gaan helemaal terug tot de jaren twintig van de vorige eeuw. Het is een zeer belangrijke collectie als het gaat om het leggen van een cruciale basis voor het hedendaagse onderzoek.”
klasse = “cf”>
Uit onderzoek blijkt dat er momenteel ongeveer 1.500 tot 2.000 soorten insecten in de stad voorkomen, merkte Dikmen op.
“We kunnen niet beweren dat we alle in Istanbul gevonden inspecties kunnen tonen of er onderzoek naar kunnen doen, maar we hebben wel de middelen om een substantieel inzicht te krijgen in hun omstandigheden, en we zetten onze onderzoeken binnen deze reikwijdte voort.”
Dikmen merkte echter op dat insectensoorten in de stad van tijd tot tijd abrupt beginnen uit te sterven, als gevolg van het dynamische terrein van Istanbul, de ligging op een cruciaal moment in de migratie van levende wezens en de toenemende verstedelijking.
In dit verband beweerde Dikmen dat dergelijke omstandigheden leiden tot de vernietiging van de leefgebieden van levende wezens, waarbij hij de noodzaak benadrukte van inspanningen om over meer natuurlijke ruimtes te beschikken.
Verder benadrukkend dat chemische vervuiling een ander belangrijk probleem is dat de leefomgeving van levende wezens aantast, drong hij er bij de autoriteiten op aan om passende en gerichte desinfectie uit te voeren.
