‘Verbas me, Istanbul’ combineert traditie en innovatie
Georganiseerd in de historische barutaan in Ataköy, nodigt academische Seval Özcan’s lopende tentoonstelling “şaşırt Beni İstanbul” (verrassing me, Istanbul) uit om bezoekers te vertragen en te herontdekken door een gelaagde, zintuiglijke reis die het oude met de hedendarische.
class = “cf”>
De tentoonstelling daagt kijkers uit om te pauzeren, te observeren en – het allerbelangrijkste – verrast te zijn.
In een gesprek met kunstt -tv -schrijver Fulden Karayel Okumuş deelde ze de diep persoonlijke wortels van haar artistieke praktijk, die zich terugtrekken op haar jeugd doorgebracht tussen de ingewikkelde motieven van handgeweven zijden tapijten hersteld door haar vader.
“De zaden van mijn artistieke reis werden thuis geplant,” herinnerde ze zich. “Ik ben opgegroeid omringd door het geduld en de schoonheid van handknopen, door de verhalen ingebed in elk motief.”
Haar nieuwste werken weven deze erfelijke esthetiek in hedendaagse vormen, met behulp van contrasten zoals traditionele motieven die via digitale media worden geïnterpreteerd om een dynamische beeldtaal te creëren. “Wetenschap en kunst zijn onafscheidelijk voor mij,” legde Özcan uit. “In het ontwerp zijn het niet de individuele elementen, maar hun onderling verbondenheid die diepte creëert. Soms is het meest betekenisvolle deel de stilte, de leegte.”
Onder de terugkerende symbolen in haar werk is de Çintemani, een oud Ottomaans motief dat ze tot leven brengt door levendige, moderne composities. Opgeleid in zowel beeldende kunst als communicatie, zegt Özcan dat haar visuele woordenschat wordt geïnformeerd door zowel observatie als intuïtie. “Inspiratie komt vaak van tegenstellingen,” zei ze. “Maar bovenal word ik gevoed door Istanbul, de natuur en de Anatolische cultuur.”
class = “cf”>
De titel van de tentoonstelling, “Surprise Me, Istanbul”, dient niet alleen als een uitdaging voor de stad, maar ook als een uitnodiging voor de kijker. “We leven als passagiers op een vliegtuig in turbulentie – altijd bewegend, zelden bewust,” zei Özcan. “Kunst is voor mij een manier om de mist op te heffen, om het gewone te transformeren in iets magisch.”
De kern van haar praktijk ligt een omhelzing van zowel aanwezigheid als subtiliteit. Özcan wees op het opzettelijke gebruik van lege ruimte in haar werken als een opzettelijke keuze. “Net als stilte, houden die hiaten vast wat onuitgesproken is,” merkte ze op. Zelfs in de stilte van de vroege ochtend, wanneer ze haar werk vaak creëert, vindt ze diepgaande energie. “Er is vreugde en verdriet in die momenten – het voelt alsof je een andere dimensie betreft.”
Door interactieve elementen zoals de prompt “Wat is het voor het laatst verbaasd?”, Opent de tentoonstelling een rustige maar krachtige dialoog met zijn bezoekers. “We zijn vergeten hoe we versteld moeten zijn,” zei Özcan. “Maar zelfs eenvoudige vriendelijkheid kan ons verrassen. Ik wil dat mensen dat gevoel van verwondering opnieuw voelen.”
Op de vraag wat men voelt dat ze hoopt dat bezoekers de tentoonstelling verlaten, zei Özcan: “nieuwsgierigheid.”
class = “cf”>
“Als een kind dat eindeloze vragen stelt. Nieuwsgierigheid maakt je wakker en zorgt ervoor dat je opnieuw wilt leren. Het is wat mensen op een zinvolle manier met kunst verbindt. Als je eenmaal die vonk voelt, volgt al het andere,” voegde ze eraan toe.
“Kunst moet worden ervaren terwijl de kunstenaar leeft,” zei Özcan en zei: “Laten we niet wachten om artiesten te vieren pas nadat ze weg zijn.”
“Verrass me, Istanbul” is te zien tot 29 juni in Baruthane, Ataköy. De toegang is gratis.
