Streisands nieuwe memoires zeggen dat ze ‘nog steeds gekwetst’ is door beledigingen vanwege hun uiterlijk
Het langverwachte ‘My Name is Barbra’ ligt gisteren in de schappen, waarbij de 81-jarige artiest en EGOT-winnaar – Emmy, Grammy, Oscar en Tony – haar tientallen jaren in de entertainmentwereld laat zien.
Op 992 pagina’s bespreekt Streisand, geliefd om haar stem en haar talloze acteerrollen, waaronder ‘Grappig Girl’, ‘A Star Is Born’ en ‘The Way We Were’, de druk van de industrie en de dubbele standaarden voor vrouwelijke artiesten: ” Soms had ik het gevoel dat mijn neus meer druk kreeg dan ik”, schrijft ze.
“Ik wou dat ik kon zeggen dat dit allemaal geen gevolgen voor mij had, maar dat deed het wel. Zelfs na al die jaren ben ik nog steeds gekwetst door de beledigingen en kan ik de lof niet helemaal geloven”, schrijft Streisand in fragmenten gepubliceerd in het tijdschrift People.
“Ik denk dat als je beroemd wordt, je publiek bezit wordt. Je bent een object dat moet worden onderzocht, gefotografeerd, geanalyseerd, ontleed en de helft van de tijd herken ik de persoon die ze portretteren niet. Ik ben er nooit aan gewend geraakt, en ik probeer niets over mezelf te lezen.”
Ze bespreekt ook haar spraakmakende romances met voormalig echtgenoot Elliott Gould met wie ze een zoon deelt, Jason, evenals Marlon Brando en de voormalige premier van Canada, Pierre Trudeau.
“Diep van binnen wilde ik ook romantiek, maar ik had mijn werk de overhand laten nemen. Ik had de neiging om werk te gebruiken als vervanging voor relaties”, schrijft ze.
Ze is al een kwart eeuw getrouwd met acteur James Brolin.
“Jim en ik ontmoetten elkaar op een punt in mijn leven toen ik het eigenlijk had opgegeven om iemand te vinden. En eerlijk gezegd vond ik het prima om alleen te zijn. Ik had mijn zoon, ik had geweldige vrienden die me gezelschap hielden, mijn werk was bevredigend, en ik hield van mijn nieuwe huis in Malibu met uitzicht op de oceaan”, schrijft ze.
In de pers voor de memoires heeft Streisand gezegd dat het zelf opschrijven van haar levensverhaal ‘de enige manier is om enige controle over mijn leven te krijgen’.
“Dit is mijn nalatenschap”, zei ze tegen de BBC. “Ik heb mijn verhaal geschreven. Ik hoef hierna geen interviews meer te doen.”
