Ontdekking van klein botje werpt licht op hobbitmensen

Ontdekking van klein botje werpt licht op ‘hobbit’-mensen

De ontdekking van een klein armbot suggereert dat een oermens, die ‘hobbits’ werd genoemd, pas is gekrompen tot hun oorspronkelijke formaat nadat ze een miljoen jaar geleden op een Indonesisch eiland aankwamen, meldden wetenschappers op 6 augustus.

klasse=”cf”>

Sinds de eerste fossielen die wezen op het bestaan ​​van deze kleine Homo floresiensis in 2003 op het eiland Flores werden gevonden, is er veel onduidelijk gebleven over de kleine Homo floresiensis.

Er wordt aangenomen dat deze werktuigen gebruikende mensachtigen al 50.000 jaar geleden op het eiland leefden, toen onze eigen soort homo sapiens al op aarde rondliep, ook in het nabijgelegen Australië.

Op basis van tanden die ongeveer 60.000 jaar oud zijn en een kaakbeen dat in een grot op een eiland is gevonden, schatten wetenschappers eerder dat de hobbits ongeveer 1,06 meter lang waren.

Maar de ontdekking van een deel van een bovenarmbot en enkele tanden op een openluchtlocatie op het eiland suggereert dat sommige hobbits ongeveer 700.000 jaar geleden slechts 1 meter lang waren, aldus een onderzoek in het tijdschrift Nature Communications.

Het botje was zo klein dat het internationale onderzoeksteam in eerste instantie dacht dat het van een kind afkomstig was.

Medeauteur van het onderzoek Adam Brumm, archeoloog aan de Australische Griffith University, vertelde aan AFP dat dit het kleinste opperarmbeenfossiel van een volwassen mensachtige is dat ooit is gevonden.

klasse=”cf”>

‘Echt episch’

Deze ontdekking zou de doorslag kunnen geven in een verhit debat onder wetenschappers over de vraag hoe H. floresiensis zo klein is geworden.

De ene kant beweert dat de hobbits – genoemd naar de kleine helden in de fantasyromans van J.R.R. Tolkien – afstammen van een al kleine, eerdere mensachtige die ongeveer een miljoen jaar geleden op Flores arriveerde.

Anderen geloven dat het onze voorouder Homo erectus was, die ongeveer even groot was als wij en zich over heel Azië had verspreid, die op het eiland vast kwam te zitten en zich in de daaropvolgende 300.000 jaar ontwikkelde tot de kleinere H. floresiensis.

De onderzoekers achter de nieuwste ontdekking zijn ervan overtuigd dat deze de laatstgenoemde theorie sterk ondersteunt.

Deze oermensen “werden drastisch kleiner in lichaamsgrootte, volgens een bekend evolutionair fenomeen dat bekendstaat als eilanddwerggroei”, aldus Brumm.

Bij dit proces hebben grotere dieren de neiging om in de loop van de tijd kleiner te worden om zich aan te passen aan hun beperkte omgeving.

Op het tropische eiland leefden ook andere zoogdieren die kleiner waren dan normaal, waaronder een verwant van de olifant, zo groot als een koe.

klasse=”cf”>

De nieuw ontdekte tanden lijken ook op kleinere versies van die van Homo erectus, aldus de onderzoekers.

“Als we gelijk hebben, lijkt het erop dat Homo erectus op de een of andere manier in staat was om enorme diepzeebarrières te overwinnen en zo geïsoleerde eilanden als Flores te bereiken”, aldus Brumm.

“We weten niet hoe ze dit deden”, zei hij, eraan toevoegend dat “per ongeluk ‘raften’ op tsunami-puin” een mogelijkheid is.

Toen deze oermensen eenmaal op het eiland gevangen zaten, wisten ze honderdduizenden jaren te overleven. Ze evolueerden daarbij tot “vreemde nieuwe vormen”, aldus Brumm.

Volgens Mark Moore, een archeoloog aan de Universiteit van New England in Australië die niet bij het onderzoek betrokken was, betekent de ontdekking dat “we nu met zekerheid kunnen zeggen” dat de Homo erectus-theorie het meest waarschijnlijke scenario is.

klasse=”cf”>

Moore, die de stenen werktuigen van de hobbits heeft bestudeerd, vertelde aan AFP dat deze “technologie onze verwante soort niet beschermde tegen de krachten van de biologische evolutie.”

Dat de hobbits in slechts 300.000 jaar tijd zoveel veranderden, was “een herinnering aan de kracht van natuurlijke selectie”, voegde hij toe.

“Het evolutionaire verhaal van deze groep mensachtigen is werkelijk episch.