Iconische foto zorgt voor controverse in nieuw document

Iconische foto zorgt voor controverse in nieuw document

Het is een van de meest gedenkwaardige beelden van de 20e eeuw: een naakt meisje, schreeuwend, op de vlucht voor een napalmbomaanslag tijdens de oorlog in Vietnam. Meer dan een halve eeuw later roept een nieuwe documentaire de vraag op wie de foto heeft gemaakt – en de gepensioneerde Associated Press-fotograaf die al lang de eer heeft voor de foto houdt vol dat deze van hem was, terwijl zijn oude werkgever zegt dat er geen bewijs is dat iemand anders achter de foto zit. camera.

klasse = “cf”>

De film over de Pulitzerprijswinnende film, ‘The Stringer’, gaat volgende week in première op het Sundance Film Festival. Zowel fotograaf Nick Ut als zijn oude werkgever bestrijden het krachtig, en de advocaat van Ut probeert de première te blokkeren en dreigt met een rechtszaak wegens smaad. De AP, die zes maanden lang zijn eigen onderzoek uitvoerde, concludeerde dat het “geen reden heeft om te geloven dat iemand anders dan Ut de foto heeft genomen.”

De foto van Kim Phuc die over een weg rende in het dorp Trang Bang, huilend en naakt omdat ze kleren had uitgetrokken die verbrand waren door napalm, werd meteen symbolisch voor de verschrikkingen van de oorlog in Vietnam.

De foto is gemaakt op 8 juni 1972 en wordt toegeschreven aan Ut, destijds een 21-jarige medewerker van het AP-bureau in Saigon. Een jaar later kreeg hij de Pulitzerprijs. Nu 73, verhuisde hij na de oorlog naar Californië en werkte hij 40 jaar voor de AP tot hij in 2017 met pensioen ging.

klasse = “cf”>

De aantijgingen van de film openen een onverwacht nieuw hoofdstuk voor een beeld dat, binnen enkele uren nadat het werd gemaakt, over de hele planeet werd verspreid en een van de meest onuitwisbare foto’s werd van zowel de oorlog in Vietnam als de turbulente eeuw die het voortbracht. Wat de waarheid ook is, het onderzoek van de film heeft blijkbaar alleen betrekking op de identiteit van de fotograaf en niet op de algehele authenticiteit van het beeld.

Door het dispuut komen de filmmakers, die de aflevering ‘een schandaal achter het maken van een van de meest erkende foto’s van de 20e eeuw’ noemen, op gespannen voet met Ut, wiens werk die dag zijn carrière bepaalde. Het brengt hen ook in conflict met de AP, een mondiale nieuwsorganisatie voor wie nauwkeurigheid een fundamenteel onderdeel is van het bedrijfsmodel.

Hoe begon het in twijfel trekken van de foto?

Het is moeilijk, zoveel jaren later, om de klap die dit specifieke beeld met zich meebracht te overschatten. Ron Burnett, een beeldexpert en voormalig president van de Emily Carr University of Art and Design, noemde het ‘wereldschokkend’.

klasse = “cf”>

“Het veranderde de manier waarop er altijd over foto’s werd gedacht en overtrad de regels voor hoeveel geweld je aan het publiek kunt tonen,” zei Burnett.

De foto bleef een groot deel van zijn 53-jarig bestaan ​​onbetwist. Al die jaren later is er een tegenverhaal naar voren gekomen dat het in plaats daarvan is genomen door een andere persoon, iemand die die dag als chauffeur voor NBC News werkte en nu ook in Californië woont. De persoon zou zijn film bij het AP-kantoor hebben afgeleverd als ‘stringer’, een niet-personeelslid die materiaal levert aan een nieuwsorganisatie.

Het man-en-vrouw-team van Gary Knight, oprichter van de VII Foundation, en producer Fiona Turner zitten achter de film. Op zijn website omschreef Knight ‘The Stringer’ als ‘een verhaal dat velen in onze beroepsgroep niet verteld wilden hebben, en sommigen van hen blijven zich tot het uiterste inspannen om ervoor te zorgen dat het niet verteld wordt.’

klasse = “cf”>

“De film worstelt met vragen over auteurschap, raciaal onrecht en journalistieke ethiek en werpt tegelijkertijd een licht op de fundamentele, maar vaak niet erkende bijdragen van lokale freelancers die de informatie leveren die we nodig hebben om te begrijpen hoe gebeurtenissen over de hele wereld ons allemaal beïnvloeden”, schreef Knight.

Toch besloot de AP zijn eigen bevindingen vrij te geven voordat hij “The Stringer” en de details van de bewering die hij maakte, zag. “AP is bereid elk bewijsmateriaal te beoordelen en alle corrigerende maatregelen te nemen die nodig zijn als hun stelling waar blijkt te zijn”, aldus de nieuwsorganisatie.

Een belangrijke bron voor het verhaal in “The Stringer” is Carl Robinson, destijds fotoredacteur voor de AP in Saigon, die aanvankelijk werd verworpen in zijn oordeel om de foto niet te gebruiken. AP nam contact op met Robinson als onderdeel van het onderzoek, maar hij zei dat hij een NDA had getekend met Knight en de VII Foundation. Knight vervolgde en zei dat Robinson alleen off the record zou spreken, wat volgens de AP de nieuwsorganisatie ervan zou hebben weerhouden de zaken recht te zetten.

Tijdens zijn dienst die dag in Saigon was Robinson tot de conclusie gekomen dat de foto van Ut niet kon worden gebruikt omdat deze in strijd zou zijn geweest met de normen die naaktheid verbieden. Maar Faas negeerde hem, en senior AP-redacteuren in New York besloten de foto te laten zien wat het over oorlog overbracht.

De AP trok de lange stilte van Robinson in twijfel door de fotocredits van Ut tegen te spreken, en toonde een foto uit de archieven van Robinson met champagne die Ut’s Pulitzerprijs proostte. In een interview uit 2005 met bedrijfsarchieven zei Robinson dat hij dacht dat AP “een monster had gecreëerd” toen het de foto verspreidde, omdat veel van de sympathieën van de wereld op één slachtoffer waren gericht, in plaats van op oorlogsslachtoffers in bredere zin.

De advocaat legde ook een verklaring over van Kim Phuc, die zei dat hoewel ze geen herinnering heeft aan die dag, haar oom haar herhaaldelijk heeft verteld dat Ut de foto heeft gemaakt en dat ze geen reden had om aan hem te twijfelen. Ut bracht haar na het maken van de foto ook naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis, schreef ze.