De Turkse samenleving ziet een toename van het aantal solowoningen: data
De afgelopen jaren heeft de voorkeur van individuen om alleen te wonen in Türkiye een opmerkelijke stijging gekend, die een nieuw tijdperk markeert waarin de traditionele gezinsstructuur en sociale relaties evolueren onder invloed van de dynamiek op het gebied van werk, onderwijs, levensstijlkeuzes en de COVID-19-pandemie.
Volgens gegevens van het Turkse Statistische Instituut (TÜİK) is het aantal eenpersoonshuishoudens, dat in 2014 2,9 miljoen bedroeg, gestaag gestegen tot 4 miljoen in 2019.
De COVID-19-pandemie heeft deze trend verder versneld. In 2020, tijdens het hoogtepunt van de pandemie, steeg het aantal alleenwonenden tot 4,4 miljoen.
In de afgelopen tien jaar is het aantal eenpersoonshuishoudens het meest gestegen in 2021, toen de gevolgen van de pandemie zich doorzetten. Dit jaar is het aantal eenpersoonshuishoudens met bijna 377.000 toegenomen tot 4,7 miljoen.
Ondertussen laten andere trends in de woonsituatie in Türkiye zien dat het aantal huishoudens, ongeacht of de inwoners verwant zijn of niet, vorig jaar 26,3 miljoen bedroeg. In 2022 was dit aantal 26 miljoen.
Vorig jaar bedroeg het aantal huishoudens bestaande uit kerngezinnen met alleen ouders en minstens één kind 16,7 miljoen, alleen moeder en kinderen 2,1 miljoen en alleen vader en kinderen ongeveer 630.000.
Bovendien bedroeg het aantal huishoudens bestaande uit uitgebreide gezinnen 3,4 miljoen, terwijl het aantal huishoudens met meer dan één persoon zonder kerngezinnen rond de 861.000 lag.
