De door Istanbul geïnspireerde Mango-oprichter komt om bij een wandelongeluk

De door Istanbul geïnspireerde Mango-oprichter komt om bij een wandelongeluk

Isak Andiç Ermay, de in Istanbul geboren oprichter van Mango, heeft een erfenis nagelaten die zijn Turkse roots en ondernemersgeest met elkaar verweven.

klasse = “cf”>

Andiç stierf op 71-jarige leeftijd bij een ongeval in Montserrat, Spanje, nadat hij tijdens een wandeling met zijn gezin ongeveer 100 meter was gevallen. Het bedrijf bevestigde zijn overlijden op 14 december.

Andiç werd in 1953 geboren in een Sefardische joodse familie en bracht de eerste veertien jaar van zijn leven door in Türkiye. Zijn familie behoudt het Turkse staatsburgerschap en bezoekt Türkiye meerdere keren per jaar.

In een interview uit 2009 met het dagblad Hürriyet vertelde hij hoe zijn Turkse identiteit zijn hele leven een integraal onderdeel bleef. “Mijn roots liggen in Turkiye. Natuurlijk voel ik me Turks. Als ik op Atatürk Airport land, zeg ik altijd: ‘Eindelijk ben ik hier.’

De verhuizing van zijn familie naar Spanje in 1968 werd veroorzaakt door economische uitdagingen nadat de import van elektrische apparatuur van zijn vader werd verstoord door nieuwe Turkse importwetten.

Andiç vestigde zich in Barcelona en betrad de modewereld door samen met zijn broer Nahman geborduurde overhemden van Şile-stof te verkopen.

Op 17-jarige leeftijd was hij een beginnend ondernemer en verkocht hij op rommelmarkten voordat hij in 1979 zijn eerste winkels opende.

klasse = “cf”>

Ondanks dat hij het grootste deel van zijn leven in Spanje woonde, bleven de banden van Andiç met Istanbul en Türkiye ononderbroken. Hij bezocht de stad regelmatig en ontving vaak Spaanse politieke en mediafiguren tijdens rondleidingen door de Bosporus. De Spaanse krant El Pais schreef: “Het begon allemaal met de ondernemerszin van Isak Andiç, die uit Türkiye kwam.”

‘Istanbul is een van de mooiste steden ter wereld’, zei hij, terwijl hij beschreef hoezeer hij hield van het eten, de kleuren en de geuren van zijn geboorteplaats. Hij importeerde zelfs Turkse basisproducten zoals bulgur, volle granen gemaakt van gebroken tarwe; gehaktballetjes van de het beroemde Beyti Restaurant; en marsepein, een zoete lekkernij.

Andiç bracht zijn Turkse roots in zijn bedrijf, waarbij elke Mango-winkel – nu meer dan 2.700 in 120 landen – een boze oogkraal droeg, een knipoog naar het bijgeloof van zijn moeder.

Andiç’s Mango-verhaal begon in 1984 na een vakantie op de Filippijnen, waar hij werd geïnspireerd door de vrucht. De eerste winkel werd geopend aan de beroemde Paseo de Gracia in Barcelona en werd snel populair.

In 1992 was Mango internationaal uitgebreid, te beginnen met Portugal en Frankrijk. In 1996 keerde het merk terug naar de roots van zijn oprichter en opende zijn eerste Turkse winkel in Istanbul. Tegenwoordig opereert Mango als een van ’s werelds grootste moderetailers, verkoopt jaarlijks bijna 160 miljoen kledingartikelen en heeft wereldwijd 15.500 mensen in dienst. Veel producten van het bedrijf worden vervaardigd in Türkiye.

De strategische visie van Andiç was de drijvende kracht achter het succes van Mango. “Hij realiseerde zich dat het hebben van één naam voor alle winkels het merk zou versterken”, aldus Cesar de Vicente, Global Retail Director van Mango. Andiç’s vermogen om zich aan te passen aan de nieuwste trends tegen betaalbare prijzen verstevigde Mango’s positie naast rivalen als Zara.

klasse = “cf”>

Van Kate Moss tot Penelope Cruz: de campagnes van Mango bevatten wereldwijde iconen. Het bedrijf wil nu tegen 2026 uitbreiden naar meer dan 3.000 winkels.

Naast Mango was Andiç een prominente figuur in het Spaanse bedrijfsleven. Hij hield aandelen in Banco Sabadell en werd geprezen om zijn bijdragen aan de kunsten. Forbes noemde hem in 2024 de vijfde rijkste persoon van Spanje, met een fortuin van 4,5 miljard euro ($4,73 miljard).

De Spaanse premier Pedro noemde Andiç “een visionair die van een Spaans bedrijf een wereldleider in de mode maakte.” Terwijl Salvador Illa, hoofd van de regionale regering van Catalonië, zijn rol benadrukte bij het verbeteren van het mondiale imago van Catalonië.