KUNSTEN & LIFE Stad van de djinn: Magische mythen achtervolgen de oude Oman-oase Diep in het uitgedroogde binnenland van Oman, is de oude oasestad Bahla rijk aan mythen over kamelenetende, vuurmondige hyena’s en mannen die in ezels veranderen, een reputatie van magie en mysterie die voortduurt tot op de dag van vandaag.
Diep in het uitgedroogde binnenland van Oman staat de oude oasestad Bahla vol met mythen over kamelenetende, vuurmondige hyena’s en mannen die in ezels veranderen, een reputatie van magie en mysterie die tot op de dag van vandaag voortduurt.
Sommige bijgelovige Omani’s mijden nog steeds de geïsoleerde nederzetting in de woestijn vanwege de verhalen over ‘djinn’, de geesten die al vóór het begin van de islam deel uitmaakten van de Arabische folklore.
Bahla, een rustig stadje met palmbossen en griezelige, verlaten lemen huizen, ligt ongeveer 200 kilometer ten zuidwesten van de hoofdstad Muscat in het gouvernement Al-Dakiliya, met een imposante dubbele boog bij de ingang.
Hier, in een van de oudste bewoonde nederzettingen van Oman, bestaat er een vast geloof in de djinn, die worden beschreven als bovennatuurlijke wezens die zich onderscheiden van mensen en engelen die naast de mensheid leven.
“Wij geloven dat djinn tot de scheppingen van God behoren… dus dat is niet vreemd”, zei gids Hamad Al Rabaani bij het middeleeuwse fort van Bahla, dat op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat.
Magische verhalen doordringen Bahla, waaronder de populaire mythe dat bovennatuurlijke krachten in één nacht de 13 kilometer lange muur rond de stad bouwden om deze tegen indringers te beschermen.
“De legende gaat over twee zussen, allebei djinn, van wie er één de muur bouwde ter bescherming… en de ander een eeuwenoud irrigatiesysteem voor de landbouw creëerde”, zegt Rabaani, 55.
Het concept van djinn dateert van vóór de islam, maar beschrijvingen van de geesten komen voor in islamitische teksten, waarin ze tot onderdanen van God worden verklaard.
Weinig plaatsen zijn echter zo sterk verbonden met djinn als Bahla, waar ‘je verhalen hoort over mannen die plotseling veranderen in ezels en andere dieren’, zei Rabaani.
Een oude vrouw hoorde vaak na middernacht iemand haar koe melken, zei hij. Maar telkens als ze ging kijken, trof ze daar niemand aan.
“Je hoort maar je ziet nooit, omdat je geest het niet aankan.”
In Bahla’s oude souk, of markt, terwijl de stilte neerdaalt na het middaggebed, praten sommige bewoners ongemakkelijk over de reputatie van de stad op het gebied van sterke drank, uit angst dat dit het imago zou kunnen aantasten.
Maar Mohammad al-Hashemi, een Bahla-inwoner van in de zeventig, zei dat het grootste deel van zijn leven is gevormd door bovennatuurlijke overtuigingen.
Als kind kreeg hij verhalen te horen over hyena’s die hongerig waren naar kamelen en met vlammende monden die ’s nachts door de woestijn zwierven.
“Ze waarschuwden ons om na zonsondergang niet naar buiten te gaan vanwege magie”, vertelde hij aan AFP in een supermarkt met airconditioning.
Fantoom brandt
Mondelinge folklore en bepaalde oude teksten zeggen dat djinn gebruikelijk zijn in de verre uithoeken van het Arabische schiereiland, aldus Ali A Olomi, hoogleraar islamitische geschiedenis aan de Loyola Marymount Universiteit in Los Angeles.
Oman en het naburige Jemen, de zuidelijkste landen van het schiereiland, ‘verdienen allebei een reputatie als niet alleen oude plaatsen met grote historische betekenis, maar ook als landen van de djinn’, zei hij.
“In Bahla zijn er verhalen over spookachtige vlammen en branden, geanimeerde woestijnstormen en zelfs gebouwen gebouwd door bovennatuurlijke krachten”, zegt Olomi, die gespecialiseerd is in islamitische esoterie en astrologie.
Een deel van de reden dat Bahla vol zit met dergelijke verhalen is dat het in de oudheid een afgelegen buitenpost was, omringd door woestijn en het dramatische Hajar-gebergte.
“De aanwezigheid van djinn in plaatsen als Bahla kan ons veel vertellen over de geschiedenis en cultuur van het Arabische schiereiland”, zei Olomi.
“Dit is de geschiedenis van een volk dat in afgelegen nederzettingen leeft, op een gevaarlijke manier verbonden is met andere menselijke nederzettingen, en dat de aanwezigheid van de natuur overal om zich heen scherp voelt.”
Onder de jongere Omani’s is echter niet iedereen overtuigd van de djinn, ook Mazen Al Khaterri, een 24-jarige wiskundeleraar in Bahla, niet.
‘Dit zijn slechts verhalen die door onze grootouders worden verteld’, zei hij in een café in de oude souk. “We weten niet of ze gelijk of ongelijk hebben.”
Maar Hasan, een 30-jarige die in Muscat woont, zegt dat verdenkingen tegen Bahla toch alledaags blijven.
‘Mijn familie zou me nooit laten gaan’, zei hij en vroeg om alleen zijn voornaam te gebruiken om zijn privacy te beschermen.
“De geruchten zeggen dat het een stad van djinn is, waar ze wonen en meer vrijheid hebben.”